تحقیق انجام گرفته در دانشگاه یوسی‌ال‌ای آمریکا نشان می‌دهد افرادی که به اختلال خودزشت‌انگاری دچارند و آنهایی که مبتلا به بی‌اشتهایی عصبی (آنورکسیا) هستند دارای نابهنجاری مغزی مشابه‌ای هستند که قابلیت پردازش تصویری آن‌ها را تحت تأثیر قرار می‌دهد.
افراد دچار بی‌اشتهایی عصبی چنان نگران افزایش وزن خود هستند که حتی در شرایطی که به شکل خطرناکی لاغر می‌شوند نیز از خوردن امتناع می‌کنند. اختلال خودزشت‌انگاری یک حالت روان‌شناختی است که مهم‌ترین خصیصه‌ی آن اشتغال ذهنی وسواسی درباره‌ی یک ایراد درکی در ظاهر فرد است.
محققان به این نتیجه رسیدند که افراد دچار هر یک از این اختلالات دارای فعالیت‌های نابهنجاری در قشر بینایی مغز هستند. بر اساس گفته‌های محققان، این مسئله می‌تواند بدان معنا باشد که روش بازآموزی ادراکی ممکن است برای هر دو اختلال موثر واقع شود. بازآموزی ادراکی نوعی تمرین رفتاری است که سعی بر تنظیم یا اصلاح تعادل کلی بیمار و پردازش جزئیات دارد. در هر دو نوع اختلال، بیماران تشویق می‌شوند که بر جزئیات تمرکز نکرده و موضوعات را به طور کلی پردازش کنند.
محققان دانشگاه یوسی‌ال‌ای متوجه شدند افراد دچار به هر کدام از این اختلال‌ها دارای فعالیت‌های کمتری در قسمتی از مغز هستند که اطلاعات کلی اولیه را انتقال می‌دهد، البته این حالت در قسمت کوچکتری از مغز افراد دچار بی‌اشتهایی عصبی مشاهده می‌شود.
پژوهش‌های پیشین در مورد اختلال خودزشت‌انگاری همین فعالیت نابهنجار در قشر بینایی را نشان داده بودند، اما تحقیق یوسی‌ال‌ای اولین موردی است که ارتباط بین محل فعالیت نابهنجار مغز با دوره‌های زمانی که پس از یک‌دهم ثانیه از مشاهده تصویر آغاز می‌شوند را نشان داد. محققان معتقد هستند درک زمان در این فرآیند بسیار مهم است، زیرا به دانشمندان کمک می‌کند تشخیص دهند آیا مشکل در سطوح زیرین ادراک حادث می‌شود یا در موقعیتی دیگر از سطوح بالاتر سیستم مغز اتفاق می‌افتد.
منبع: (mayoclinic)
پرخوری عصبی چه ویژگی‌هایی دارد؟