فلج چندگانه یا اماس نوعی بیماری است که در آن سیستم ایمنی خود بدن به تدریج سد خونی مغزی (BBB) را با اختلال مواجه ساخته و به غلاف میلین حمله میکند. غلاف میلین نقش عایق عصبها را داشته و از نشت سیگنالهای الکتریکی جلوگیری مینماید.
با پیشرفت بیماری علائم آن از جمله کرختی دستها و پاها آشکار شده و نهایتاً منجر به فلج شدن و نابینایی بیمار میشود.
بر اساس آمار انجمن ملی فلج چندگانه آمریکا، حدود 2.3 میلیون نفر در سراسر دنیا به این بیماری مبتلا هستند. این بیماری شایعترین دلیل ناتوانی عصبشناختی است که پیش از کهنسالی روی میدهد.
در یک تحقیق نشان داده شد که پادتنها علیه کانال پتاسیم به نام KIR4.1 سالها پیش از آغاز بالینی بیماری اماس نمایان میشوند.
مولف تحقیق، دکتر «ویولا بیبراخر» از دانشگاه فنی مونیخ آلمان میگوید: «در صورتی که نتایج تحقیق ما در تعداد بیشتری از افراد تکرار شود، یافتههای ما ممکن است به شناسایی زودهنگام بیماری اماس در زیر گروهی از بیماران کمک کند. شناسایی اماس پیش از بروز علائم به ما اجازه میدهد تا بهتر برای درمان آماده شویم یا حتی از بروز علائم پیشگیری کنیم.»
برخی از بیماران اماس دارای پادتنهای علیه KIR4.1 هستند، اما مشخص نیست که این امر مقدم بر بیماری است یا به دنبال آن ایجاد میشود.
محققان 16 اهدا کننده خون که دیرتر دچار اماس شدند را با 16 اهدا کنندهی سالم که به این بیماری دچار نشدند مقایسه نموده و وجود علائم پادتن KIR4.1 را در نمونههای خون بررسی کردند.
نمونه خونهای این مرحله بین 2 و 9 ماه پیش از آغاز ظاهر شدن علائم اماس گرفته شده بودند.
در هیچ یک از افراد سالم نشانهای از پادتن KIR4.1 یافت نشد، اما در افرادی که دیرتر به اماس دچار شدند، 7 مورد نتیجهی مثبت، 2 مورد فعالیت مرزی و 7 مورد نتیجهی منفی پادتن گزارش شد.
(منبع: (mayoclinic
تشخیص پادتنها چند سال پیش از بروز علائم بیماری اماس
maryam01
با پیشرفت بیماری علائم آن از جمله کرختی دستها و پاها آشکار شده و نهایتاً منجر به فلج شدن و نابینایی بیمار میشود.
آیا این مطلب برای شما مفید بود؟