پرخوری عصبی یک اختلال جدی در غذا خوردن است که فرد را به پیروی از یک الگوی غذایی مخرب وادار می‌کند. افرادی که از پرخوری عصبی رنج می‌برند، در وعده‌های مختلف غذای زیادی مصرف می‌کنند. این مسئله معمولا با تلاش برای خلاص شدن از شر مواد غذایی همراه است که عمدتا با استفاده از مسهل یا استفراغ عمدی صورت می‌گیرد. این رفتار عجیب معمولا در خفا انجام می‌شود.
به گزارش انجمن ملی بیماری‌های روانی، ۳ درصد از کل جمعیت از پرخوری عصبی رنج می‌برند. تقریبا ۹ نفر از هر ۱۰ فرد مبتلا به پرخوری، زن هستند. علاوه بر استرس‌های روانی، پرخوری و دفع احتمالی پس از آن نیز فشار زیادی به بدن وارد می‌کنند. بر خلاف اختلال بی اشتهایی، پرخوری عصبی باعث کاهش وزن نمی‌شود. با این حال، عوارض ناشی از پرخوری کاملا جدی بوده و زندگی بیماران را با خطر مواجه می‌سازد.
سلامت روانی و عاطفی
پرخوری عصبی یک اختلال روانی است. افرادی که از پرخوری عصبی رنج می‌برند، علائمی از افسردگی، اضطراب و یا اختلال وسواسی-اجباری دارند. این افراد بیش از سایرین در معرض خطر مصرف مواد مخدر و بروز رفتارهای سوء مانند خودکشی قرار دارند.
کنترل مستمر غذا خوردن و وزن در این افراد به یک وسواس تبدیل می‌شود. افراد مبتلا به پرخوری عصبی در خفا پرخوری می‌کنند. این پنهان‌کاری باعث تشدید استرس و اضطراب می‌شود. پرخوری با تغییر خلق و خو و تحریک‌پذیری بیمار همراه است. افراد مبتلا به پرخوری عصبی زمان زیادی را صرف فکر کردن درباره غذا خوردن و نحوه کنترل آن می‌کنند. این تفکرات با احساس خجالت و شرمندگی همراه است. ارزیابی بار عاطفی ناشی از این احساسات کار دشواری است.
(منبع: mayoclinic)
رایج ترین علائم پرخوری عصبی کدام اند؟