خوابگردی و ارتباط آن با اختلالات روانی

maryam01
تحقیقات جدید نشان می‌دهند که سومنامبولیسم یا خوابگردی معضلی است که به رفتارهای خشونت‌آمیز منجر می‌شود و کیفیت زندگی بیماران را تحت تاثیر قرار می‌دهد.

تحقیقات جدید نشان می‌دهند که سومنامبولیسم یا خوابگردی، معضلی است که به رفتارهای خشونت‌آمیز منجر می‌شود و کیفیت زندگی بیماران را تحت تاثیر قرار می‌دهد. دانشمندان فرانسوی دریافتند که افراد مبتلا به خوابگردی در مقایسه با گروه کنترل بیشتر از خستگی، بی خوابی، افسردگی، اضطراب و تنزل کیفیت زندگی‌شان رنج می‌برند.
به گفته دکتر ایو دوویلییر، نویسنده اصلی این مطالعه، خوابگردی که معمولا به عنوان یک بیماری خوش خیم در نظر گرفته می‌شود، با عوارض جدی در برخی از بزرگسالان همراه است که نباید نادیده گرفته شوند.
خوابگردی اختلالی است که نزدیک به چهار درصد از بزرگسالان را تحت تاثیر خود قرار داده است. این عارضه با رفتارهای عجیب و غریب در حین خواب همراه است. حرکت غیر سریع چشم‌ها (NREM) از جمله علائمی است که در خوابگردان دیده می‌شود. محققان معتقدند که یک چهارم از خوابگردان هر شب خوابگردی می‌کنند. اما ۴۳.۵ درصد از آنها تنها یک‌بار در هفته خوابگردی می‌کنند.
در طول خوابگردی بخشی از مغز هوشیار است و به بروز رفتارهای پیچیده‌ای منجر می‌شود که فرد از وقوع آنها آگاهی ندارد. ۵۸ درصد از افرادی که خوابگردی می‌کنند، رفتارهای خشونت‌آمیز دارند و به خود یا شریک زندگی‌شان آسیب می‌زنند. کبودی، شکستگی و خونریزی بینی، آسیب دیدن سر و پریدن از پنجره از جمله رایج‌ترین رفتارهای گزارش‌شده در خوابگردان هستند.
این مطالعه موردی با بررسی ۱۰۰ بیمار بزرگسال صورت گرفته است که در فاصله سال‌های ۲۰۰۷ تا ۲۰۱۱ خوابگردی می‌کردند. سن خوابگردان ۱۸ تا ۵۸ سال بوده است. نتایج به دست آمده از بررسی این افراد با ۱۰۰ فرد سالم که در گروه کنترل قرار داشتند، مورد مقایسه قرار گرفته است.
(منبع: medicinenet)

توصیه‌هایی برای پیشگیری از خواب گردی

آیا این مطلب برای شما مفید بود؟
مطالب پیشنهادی

نظر خود را وارد نمایید
لغو پاسخ