اوکسیتوسین، روش درمانی جدید برای بی‌اشتهایی عصبی

تحقیقات نشان می‌دهد اوکسیتوسین که به آن «هورمون عشق» می‌گویند می‌تواند روش درمانی جدیدی برای بی‌اشتهایی عصبی تلقی شود. محققان دریافته‌اند که اوکسیتوسین می‌تواند تمایلات بیمارانی را که به بی‌اشتهایی عصبی مبتلا هستند نسبت به غذاهایی که کالری فراوان دارند و نیز بزرگ‌تر شدن حجم بدن آن‌ها تغییر دهد. بیمارانی که ‌بی‌اشتهایی عصبی دارند٬ در کنار مشکلات غذایی٬ خوردن و وضعیت اندامشان٬ از مشکلات اجتماعی نظیر تشویش و حساسیت بیش از حد به احساسات و عواطف منفی هم رنج می‌برند.
پروفسور جنت ترشر در این باره می‌گوید: بیمارانی که مبتلا به بی‌اشتهایی عصبی هستند در اوائل نوجوانی خود دچار یکسری مشکلات اجتماعی می‌شوند٬ یعنی پیش از آنکه این بیماری آغاز شود. مشکلات اجتماعی که ممکن است به انزوا و تنهایی بیانجامد می‌تواند در درک و شناسایی آغاز و ادامه‌ی بی‌اشتهایی عصبی بسیار مهم باشد. با استفاده از اوکسیتوسین به عنوان یک درمان بالقوه برای این بیماری٬ می‌توان شرایطی را برای پیشگیری از آن فراهم کرد.
اوکسیتوسین هورمونی است که به طور طبیعی در بدن طی مالش های مختلف مانند رابطه ی جنسی٬ تولد نوزاد و شیردادن تولید و منتشر می‌شود. این هورمون به عنوان روشی درمانی برای بسیاری از اختلالات روانی هم مورد آزمایش قرا گرفته و مزیتهای زیادی در کاهش تشویش اجتماعی در افرادی دارد که دچار اوتیسم هستند.
طی تحقیقی٬ محققان ۳۱ بیماری را که دچار بی‌اشتهایی عصبی بودند با ۳۳ بیماری سالم و تحت کنترل مورد آزمایش قرار داده و به هر دو گروه تقسیم کردن و دُز مشخصی اوکسیتوسین همراه با اسپری بینی یا دارونما به آن‌ها دادند. از شرکت کنندگان خواسته شد تا به تصاویری که مربوط به غذا می‌شد (غذاهایی با کالری کم و زیاد) ٬ شکل بدن (چاق و لاغر) و وزن نگاه کنند. وقتی تصویر‌ها بر روی پرده پخش می‌شد محققان سرعت تشخیص تصاویر را توسط شرکت کنندگان اندازه گرفتند. بعد از مصرف اوکسیتوسین بیمارانی که کم اشتهایی عصبی داشتند میزان تمرکزشان بر غذا و بخشهای چاق بدن کم شده بود. در واقع تأثیرات اوکسیتوسین در بیمارانی که بی اشتهایی عصبی داشته و مشکلات ارتباطی شدیدتری داشتند٬ قوی‌تر بود.
(منبع: mayoclinic)

با کم اشتهایی چه کنیم ؟