عامل بروز عفونت قارچی پا یا بیماری پای ورزشکار، ویروس یا باکتری نیست بلکه قارچ است. بر خلاف نامش، تنها وزشکاران نیستند که دچار این بیماری می‌شوند. از دلایل عمده‌ی بروز این بیماری، تعرق زیاد و پابرهنه راه رفتن در فضاهای دربسته و یا استخرهای عمومی شنا است.
علائم
افرادی که به این بیماری مبتلا می‌شوند اغلب کف پایشان دچار ترک، حالت پوسته پوسته، خارش و سرخی می‌شود. آن دسته از افرادی که دچار عفونت قارچی پا می‌شوند در اغلب مواقع (و نه همیشه) در سایر نقاط پوستشان مانند کشاله‌ی ران، دست‌ها و یا زیر ناخن انگشت‌های دست‌ها و پاها، عفونت قارچی رخ می‌دهد.
بهترین روش‌های درمانی
۱.درمان با کِرِم‌های قارچی
کرم‌های قارچی بدون نسخه مانند کلوتریمازول و میکونازول را می‌توانید بین ۱ تا ۴ هفته (بر اساس شدت عفونت) بر روی کف پا و بین انگشتانتان به منظور کشتن قارچ‌ها استفاده کنید.
۲.شستشو با آب ژاول
برای رسیدن به نتایج بهتر و سریعتر، بهتر است هر شب پای خود را به مدت ۱۰ دقیقه با آب ژاول شستشو دهید. حواستان باشد که مقدار آن زیاد نباشد، چرا که باعث سوزش می‌شود. بهتر است یک قاشق آب ژاول را در نیم لیتر آب بریزید و قاطی کنید و بعد عمل شستشو را انجام دهید.
۳.قرار دادن پا در معرض هوا
یکی از روش‌های مؤثر برای از بین بردن قارچ‌های پا، این است که تا آنجا که امکان دارد بگذارید پایتان هوا بخورد. (البته منظور این است که پابرهنه نباشید). پوشیدن کفش‌هایی که جلویش باز است بهترین روش برای مقابله با این بیماری است.
۴.پیشگیری از تعرق
قارچ‌ها عاشق نم و رطوبت و گرما هستند. سعی کنید تا جایی که ممکن است پایتان را خشک نگه دارد. اگر ورزشکار هستید یا فعالیت زیادی دارید، قبل از پوشیدن جوراب، مقداری پودر ضدقارچ روی پایتان ریخته و بعد جوراب بپوشید تا پایتان خشک بماند.
۵.از پابرهنه راه رفتن خودداری کنید
هروقت می‌خواهید به باشگاه، اتاق دربسته، استخر یا هتل بروید (خصوصا حمام هتل)، همیشه یک جفت دمپایی با خود به همراه داشته باشید و تا حد امکان سعی کنید حتی در اتاق خودتان هم پابرهنه راه نروید.
(منبع: webmd)
چه چیزی باعث ابتلا به عفونت قارچی واژینال می شود؟