تفاوت سقط جنین با دارو و سقط به کمک جراحی در چیست؟

سقط به کمک دارو: فردی که کمتر از ۷ هفته باردار است می‌تواند از دارو برای خاتمه دادن به بارداری استفاده کند. گرچه در این نوع سقط از جراحی استفاده نمی‌شود، اما باید تحت نظر پزشک صورت گیرد. فرد ابتدا یک قرص میفپریستون مصرف می‌کند تا دیواره‌ی رحم نرم و انقباض‌های جزئی ایجاد شده و دهانه رحم باز شود. این فرآیند به خارج شدن رویان کمک خواهد کرد. پس از حدود ۲ روزیک قرص پروستاگلاندین مصرف خواهد شد تا پس از ۲۴ ساعت خون‌ریزی ایجاد شده و رویان از بدن خارج شود.
با اتمام خون‌ریزی حتماً باید به پزشک مراجعه شود تا از خارج شدن کامل رویان اطمینان حاصل گردد. این امر از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است، زیرا عدم خارج شدن کامل رویان ممکن است با عوارضی جدی همراه باشد.
در مورد عوارض جانبی این شیوه‌ی سقط و احتیاط‌های مورد نیاز حتماً با پزشک خود مشورت کنید.
سقط به روش جراحی: سقط پس از هفته‌ی هفتم بارداری معمولاً از طریق جراحی انجام می‌‌شود. برای این کار از بیهوشی عمومی استفاده شده و جراح حفره رحمی را با ابزاری مخصوص پاک‌سازی می‌کند.
این شیوه نیز دارای عوارض احتمالی خاص خود است.
آیا سقط جنین نیاز به بستری طولانی مدت دارد؟
عمل سقط معمولاً طی یک روز انجام می‌شود؛ به طوری که فرد صبح به بیمارستان مراجعه کرده و شب بیمارستان را ترک خواهد نمود. پس از سقط عموماً یک هفته استراحت کافی است.
آیا سقط جنین باروری را تحت تأثیر قرار می‌دهد؟
در صورتی که فرد چند بار سقط داشته باشد و در بالای دهانه یا داخل دیواره‌ی رحم اسکار ایجاد شود ممکن است باروری او تحت تأثیر قرار گیرد. علاوه بر این، اتساع دهانه‌ی رحم که در سقط نوع جراحی رایج است می‌تواند موجب تضعیف دیواره‌ی رحم شده و به تبع آن جای‌گیری رویان را با مشکل مواجه شود.
عوارض احتمالی سقط جنین چیست؟
اگر جراحی در یک بیمارستان معتبر که دارای ساز و کار موثری برای کنترل عفونت است انجام گیرد، سقط احتمالاً بدون عوارض خواهد بود. اما در صورتی که جراح از صلاحیت کافی برخوردار نباشد یا بیمارستان شرایط مناسبی نداشته باشد، فرد ممکن است دچار عوارضی نظیر عفونت، گندخونی، پرفوراسیون رحمی یا جراحت روده‌ شود.
(منبع: webmd)
نکات مهم در مورد بارداری پس از سقط جنین