اختلال کم‌توجهی بیش‌فعالی نوعی حالت روانی است که هم بزرگسالان و هم کودکان می‌توانند دچار آن شوند. این اختلال تمرکز فکری، کنترل تکانه‌‌ای و سطح فعالیت افراد را تحت تأثیر قرار می‌دهد. اختلال کم‌توجهی بیش‌فعالی ممکن است با افزایش سن پیچیده شود، به طوری که افراد مسن‌تر دارای این اختلال دچار اضطراب و تغییرات ناگهانی یا شدید خلقی می‌شوند و عزت نفس کمتری دارند. آنهایی که مخالف درمان‌های پزشکی هستند، می‌توانند به کمک غذای مغز (رژیم غذایی و مکمل‌هایی که به کارکرد مغز کمک می‌کنند) علائم اختلال کم‌توجهی بیش‌فعالی را مدیریت کنند.
اسیدهای چرب امگا۳
امگا۳ یک نوع اسید چرب است که در روغن ماهی، روغن کریل، روغن دانه کتان و برخی دیگر از منابع غذایی یافت شود. بدن انسان نمی‌تواند امگا۳ را تولید کند، بنابراین برای برخورداری از مقدار کافی امگا۳ باید آن را از طریق مواد غذایی دریافت کنید. امگا۳ برای فرآیند‌های کلی بدن ضروری است اما در توسعه و بازیابی انتقال‌دهنده‌های عصبی تعیین کننده است. از آنجاییکه مقدار مصرف مشخصی برای امگا۳ وجود ندارد، در مورد دوز امگا۳ با پزشک خود مشورت کنید. توجه داشته باشید که مقدار مصرف اسیدهای چربی ضروری بزرگسالان نباید روزانه بیش از ۳ گرم باشد.
منیزیم
مقدار منیزیم در افراد دچار اختلال کم‌توجهی بیش‌فعالی کمتر از افرادی است دچار این اختلال نیستند. کمبود منیزیم موجب تحریک‌پذیری، اختلال خواب، بیش‌فعالی و حتی رفتارهای پرخاشگرانه می‌شود.
ویتامین B6
ویتامین B6 برای کارکرد مغز ضروری بوده و در کاهش علائم اختلال کم‌توجهی بیش‌فعالی مفید خواهد بود. این ویتامین به عنوان نوعی ضداسترس شناخته شده و به تقویت سیستم ایمنی و تمرکز نیز کمک می‌کند.
۵-هیدروکسی تریپتوفان
۵-هیدروکسی تریپتوفان مشتقی است از آمینو اسید تریپتوفان که در برخی از مواد غذایی مانند شیر و بوقلمون یافت می‌شود. ۵-هیدروکسی تریپتوفان پس از مصرف به سروتونین تبدیل می‌شود و مقدار مناسبی از سروتنین به افزایش تمرکز و توجه، تقویت حافظه و کاهش تکانه‌ها کمک می‌کند.
(منبع: webmd)
درمان اختلال بیش‌فعالی در کودکان با کافئین