سالهاست که ادعا میکنند رابطه زناشویی بیشتر، شادی بیشتری را هم به زوجها تزریق میکند. دلیلشان برای اثبات این ادعا هم این است که رابطه زناشویی، دوپامین بیشتری در مغز ایجاد میکند و طبیعتا افزایش دوپامین، افزایش شادی را بههمراه میآورد. محققان در بررسیهای پیشینشان همبستگی میان رابطه زناشویی و شادی را کشف کردهاند. این بررسیها نشان میدهد آدمهایی که بیشتر این رابطه را برقرار میکنند، شادترند و کسانی که کمتر ارتباط زناشویی دارند، شادی کمتری را هم احساس میکنند. این اطلاعات میتواند جالب بهنظر برسد و این فکر را به ذهنمان راه دهد که رابطه زناشویی بیشتر شادی فراوانتری را هم به زندگی تزریق میکند. اما اینجا یک مغالطه بزرگ اتفاق افتاده و حقیقت این نیست که با افزایش دفعات رابطه زناشویی میتوانید از خستگی و کسالت زندگی فرار کنید و شادتر شوید.
درواقع محققان میگویند شاید شادی معلول برقراری رابطه زناشویی بیشتر نباشد و علت آن باشد. یعنی شاید زوجهایی که شادتر هستند تمایل بیشتری برای داشتن رابطه زناشویی داشته باشند و زوجهایی که احساس رضایتشان از زندگی کمتر است، تمایل زیادی هم به برقراری این رابطه نداشته باشند و از هم بیشتر فاصله بگیرند. نتایج این تحقیقها، درواقع از همبستگی شادی و رابطه زناشویی حکایت میکند و مشخص نمیکند که آیا هیچ یک از این دو دلیل یکدیگر هستند یا نه! پس شاید نتوانیم تا زمان کامل شدن این پژوهشها، روی چنین ادعایی حساب باز کنیم و آن را قاطعانه اعلام کنیم.
خبرهای از این دست را می توانید در شماره های آینده سیب سبز بخوانید