افراد الگو باید مراقب رفتار خود باشند
باید توجه داشته باشید برخی افراد، الگوی دیگران هستند؛ بنابراین باید مراعات الگوپذیری جامعه را هم بکنند. هنرمندان، ورزشکاران و افراد مشهور از آنجا که شناخته شده هستند، نمی‌توانند در فضای مجازی آن‌طور که می‌خواهند و بدون درنظر گرفتن موقعیت خود رفتار کنند. مثلا من به‌عنوان یک استاد دانشگاه نمی‌توانم همه حرف‌هایی که دلم می‌خواهد را در شبکه‌های اجتماعی منتشر کنم به این دلیل که دیگران می‌بینند و با شناختی که از استاد بودن من دارند با خود تصور می‌کنند حتما درست می‌گویم.
افراد مشهور باید مراقب اتفاقات و حاشیه‌هایی که در فضای مجازی رخ می‌دهد، باشند. اینکه من به‌عنوان یک هنرمند هر آنچه می‌خواهم در صفحه شخصی خودم منتشر کنم با این توجیه که زندگی شخصی خودم است و به کسی ارتباط ندارد، کار منطقی نیست. جامعه ما الگوپذیر است و خصوصا مسائل مربوط به افراد معروف تاثیر زیادی در رفتارهای مردم دارد که نمونه‌های آن را هم بسیار دیده‌ایم. هرکسی در بخش خصوصی زندگی خود می‌تواند آن‌طور که درست می‌داند رفتار کند؛ اما آنجا که به همه افراد مربوط می‌شود و مطلبی در معرض دید عموم قرار می‌گیرد باید به مسائل بیشتری توجه داشت. هرکسی باید بداند کیست و رفتارش چه تاثیری در جامعه دارد.
بازی با آبروی دیگران به بهانه آزادی بیان!
پروفسور باهر به مخاطبان سیب سبز توصیه می‌کند: یک موضوع که درباره حضور در فضاهای مجازی و اشتراک‌گذاری مسائل خصوصی وجود دارد این است که اگر افراد درباره نوع رفتارهای خود در این فضاها با یک فرد معقول مشورت کنند کمتر حاشیه‌ای به راه خواهد افتاد. متاسفانه بسیاری از ما زمانی که می‌خواهیم با کسی مشورت کنیم بسیاری از مسائل شخصی را نمی‌گوییم و مربوط به خود می‌دانیم. درحالی که دعواها و بحث‌های خانوادگی را به دنیای مجازی کشانده و با دیگران به اشتراک می‌گذاریم.
در بسیاری از موارد در دنیای مجازی به‌دلیل اینکه هرکسی هرچه بخواهد می‌تواند بنویسد و کنترلی وجود ندارد ممکن است حتی با زندگی و آبروی دیگران بازی شود. افراد به‌راحتی می‌توانند با غرض‌ورزی یا حتی بدون کوچک‌ترین آگاهی به دیگران تهمت بزنند. تا شخصی که به او تهمت زده شده ثابت کند که قضیه درست نیست و اصل جریان را توضیح دهد، همه مطلب را خوانده و آبروی او به بازی گرفته شده است. در خیلی از مواقع هم آبرویی که از کسی برده و تهمتی که زده می‌شود غیرقابل جبران است. از قدیم گفته‌اند آب رفته به جوی باز نمی‌گردد. اینکه می‌گویند ریختن آبرو، قتل نفس است نیز همین معنا را می‌دهد. این قتل کشتن جسمانی نیست، کشتن معنوی است. وقتی کسی با آبروی یک استاد دانشگاه بازی کند، آبروی تمام خاندان او و حتی جامعه استادان دانشگاه را زیرسوال می‌برد. مردم با اندک تلنگری ممکن است موضوع را به یک قشر از جامعه تعمیم دهند و نسبت به آن افراد بدبین و بدگمان شوند. این است که باید خیلی مراقب رفتارهای خود در فضای مجازی باشیم و به صرف آزادی بیان هر آنچه دوست داریم، مطرح نکنیم. بنابراین وقتی خودمان درایت کافی برای حضور سالم در فضاهای مجازی نداریم و با افراد آگاه و معقول هم مشورت نمی‌کنیم، پس باید اجازه دهیم یک سازمان یا نهادی این مسائل را چک کند.
ادامه ی این مقاله را در شماره ی 145 مجله ی سیب سبز بخوانید