تنها پستاندارانی که دوست دارند رابطه‌ی جنسی‌شان برای مدت طولانی‌تر و به همان میزان لذت بیشتر ادامه پیدا کند، ما انسان‌ها هستیم و وقتی نتوانیم جلوی ارگاسم زودهنگام خود را بگیریم، یا آنکه خیلی سریع دچار انزال شویم، آن موقع است که خودمان را سرزنش می‌کنیم.
تحقیقات نشان می‌دهد از هر سه مرد، یک نفر دچار انزال زودهنگام است. هرگاه که مرد سریع‌تر از زمان مورد نظر زن مقابل خود به ارگاسم می‌رسد، حس می‌کند که به نوعی شکست خورده است. اما اگر در اشتباه باشد چطور؟ اگر مشکل از طرف مقابل باشد چه؟
دکتر برایان استیکسنر در این باره می‌گوید: تنها در انسان است که ارگاسم سریع، نامطلوب تلقی می‌شود. اگر همه‌ی ما آلتی نزدیک به ۳۰ سانت داشته و بتوانیم حدود ۲ ساعت آن را در حالت برانگیخته نگه داریم، درست مانند ستاره‌های فیلم‌های مبتذل، هرگز بچه‌دار نخواهیم شد و نسل‌مان ادامه نمی‌یابد. 
اکثر درمان‌های سریع برای حل مشکلاتی از این دست ضرورتا باعث وسوسه‌ی فرد نمی‌شود، کارهایی همچون استفاده از اسپری‌های بی‌حسی موضعی یا استفاده از قرص‌های بازدارنده جذب مجدد سروتونین که اغلب برای افسردگی و تشویش تجویز می‌شود، اما از عوارض جانبی آنها به تعویق افتادن ارگاسم است و از همه بدتر، روش جراحی است که در آن عصب‌های آلت را می‌برند تا حس موجود در آن از بین رفته و مرد بتواند مدت طولانی‌تری حالت نعوظ داشته باشد.
قرص‌هایی مانند ویاگرا هم می‌تواند به طور موقت مشکل نعوظ ناقص را حل کند، اما هنوز روش درمانی ۱۰۰ درصد برای عملکرد جسمانی بدن ایجاد نشده که در عین مناسب بودن، مؤثر هم باشد. پزشکان می‌گویند اگر طرفین رابطه‌ی جنسی به این قضیه فکر کنند که کل داستان جنسی، حول محور آلت تناسلی نخواهد بود، بسیاری از مشکلات و فشارها از بین می‌رود و باعث می‌شود تشویش افراد کم شود چرا که ترس از عدم ارضای طرف مقابل به خاطر این مسئله کاملا محو می‌شود. وقتی استرسی در کار نباشد، می‌توانید رفتارها و کارهای جنسی خود را کنترل کنید.
(منبع: mayoclinic)

آیا درمان انزال زودرس به دارو نیاز دارد؟