پیشگیری از بروز لخته‌های خونی با داروهایی مانند هپارین، در مبارزه با مشکلات قلبی و ریوی کاربرد جامعی داشته و در برخی جراحی‌ها هم از آن استفاده می‌شود. اما بیمارانی که از آنها استفاده می‌کنند باید برای التیام جای بِرش در عمل، خونشان لخته شود. محققان در تلاشند تا با جفت کردن زهرِ مار با نانوفیبرها روش جدیدی برای حل این مشکل بیابند. آنها تحقیقاتشان را بر روی موش‌ها انجام دادند.
در حال حاضر، پزشکان برای کاهش خونریزی در بیمارانی که باید به خاطر هپارین و سایر داروهای رقیق‌کننده‌ی خون جراحی شوند از جمله اعمال فشار، بخیه و کف می‌توانند از روش‌های متعددی استفاده کنند. اما این گزینه‌ها ممکن است خطراتی هم به دنبال داشته باشد. برخی از آنها می‌تواند خطرات جنبی برای بیمار داشته و به واکنش‌های توأم با حساسیت بیانجامد یا به مرگ منتهی شود. در ارتباط با وجود گزینه‌ای بهتر، محققان توانسته‌اند از زهرِ مار، آنزیمی به دست بیاورند که باعث می‌شود خون حتی اگر دارای هپارین باشد بتواند انعقاد پیدا کند. این آنزیم که باتروکسوبین نام دارد سابق بر این برای بیماری‌های دیگری استفاده می‌شده است. اما استفاده از آن برای کنترل خونریزی مشکل‌ساز بوده چرا که سریعا اثرش از بین رفته و جای خود را نسبت به منشأ اولیه‌اش تغییر می‌دهد.
برای کنترل وضعیت باتروکسوبین و عدم انتشار آن، محققان آن را با نانوفیبری چسبنده جفت کردند تا بتوانند آنزیم را ثابت نگه دارند. این روش درمانی که اولین بار بر روی موش‌هایی انجام گرفت که با هپارین درمان شده بودند توانست میزان لخته شدن خون موضعی در اطراف یک زخم را ظرف ۲۰ ثانیه درمان کند.
(منبع: NHS)
زهر مار جایگزین مناسبی برای داروهای رقیق‌کننده خون در اتاق عمل
مهرناز زاوه
پیشگیری از بروز لخته‌های خونی با داروهایی مانند هپارین، در مبارزه با مشکلات قلبی و ریوی کاربرد جامعی داشته و در برخی جراحی‌ها هم از آن استفاده می‌شود.
آیا این مطلب برای شما مفید بود؟