این درست است که با افزایش سن و گذشت هر سال میتوانید فرصتها و چالشهای جدیدی را تجربه کنید، اما در کنار آن عوارض بالا رفتن سن را هم مشاهده خواهید کرد. مسلما این عوارض به مرور زمان رخ میدهند و شدت آنها شاید به این صورت که برخی فکر و دربارهاش صحبت میکنند، اغراق آمیز نباشد.
باورهای نادرست
۱-دمانس یا زوال عقل یکی از پیامدهای اجتنابناپذیر پیری است
دمانس یا زوال عقل به عنوان عارضهای در نظر گرفته میشود که قابل درمان است؛ بنابراین، در صورت بروز این عارضه باید تحت درمان بالینی قرار بگیرید، نه آنکه این مسئله را به عنوان یکی از پیامدهای اجتنابناپذیر پیری بپذیرید. پاتریشیا هریس، متخصص امراض دوران پیری و استاد مرکز پزشکی دانشگاه جورجتاون در این باره میگوید: «اگر شما و یا عزیزانتان با افزایش سن دچار فراموشی شدید، باید علت فراموشی را در مشکلات دارویی، تغذیه و یا سایر مسائل پزشکی جستجو کنید، نه آنکه فکر کنید آلزایمر گرفتهاید.»
زمانی که پزشکان مغز یک زن ۱۱۵ ساله را پس از مرگ مورد بررسی قرار دادند، دریافتند که او از یک مغز سالم برخوردار بوده و هیچ نشانهای مبنی بر ابتلا به آلزایمر و زوال عقل نداشته است. نتایج به دست آمده از آزمایشاتی که یک سال قبل از مرگ او انجام شده بودند، نشان میداد که عملکرد مغز این زن هیچ تغییری نداشته است. بنابراین، زوال عقل نباید به عنوان یکی از پیامدهای اجتنابناپذیر پیری در نظر گرفته شود؛ زیرا این عارضه به طور کامل قابل کنترل است.
به گفته ریچارد پاورز، که ریاست هیئت مشاوره پزشکی بنیاد آلزایمر آمریکا را بر عهده دارد، مطالعات حاضر در زمینه درک ارتباط بین سلامتی در سنین ۴۰، ۵۰ و ۶۰ سالگی با عملکرد شناختی مغز در مراحل مقدماتی به سر میبرند. مطالعات انجامشده نشان میدهند که بسیاری از عوامل خطر مرتبط با بیماریهای قلبی از جمله فشار خون بالا، کلسترول بالا، دیابت و چاقی به شیوع بیماری آلزایمر و زوال عقل نیز کمک میکنند.
به عنوان مثال، مطالعات انجامشده بر روی مغز افراد سالمند حاکی از آسیبدیدگی عروق خونی در افرادی بوده است که از فشار خون بالا رنج میبردند. به گفته پاورز، این آسیب باعث تحلیل رفتن بافت سالم مغز شده و عملکرد آن را در مواجهه با بیماریهایی مانند آلزایمر تضعیف میکند. یافتههای به دست آمده نشان میدهند هر قدر از مغزتان بیشتر استفاده کنید، تحمل بیشتری در قبال آسیبدیدگیهای مغزی خواهید داشت.
آیا راهی برای جلوگیری از زوال عقل وجود دارد؟ بله؛ شما میتوانید با ورزش دادن بدن و مغزتان از خود محافظت کنید. فعالیتهای بدنی نقش بسزایی در کاهش خطر ابتلا به بیماری آلزایمر ایفا میکنند. این امر باعث ارتقای عملکرد مغز میشود. یافتههای به دست آمده از یک مطالعه تجربی بر روی افراد ۶۰ تا ۷۹ سال نشان میدهند که ۶ ماه فعالیت بدنی باعث افزایش ۵۹ درصدی ظرفیت مغز این افراد شده است. سایر تحقیقات نشان میدهند افرادی که دو بار در هفته ورزش میکنند، در طولانی مدت از شانس بسیار کمتری برای ابتلا به آلزایمر برخوردارند.
ورزشهای فکری بسیاری وجود دارد. به گفته دکتر پاورز، تحریک فکری یکی از بهترین شیوههای بکارگیری مغز است. فرقی نمیکند چه کار کنید، فقط کافی است از امور همیشگی خود فاصله بگیرید. حتی نوشتن نامه به جای ارسال ایمیل نیز به تقویت مغز کمک میکند. چون این فعالیتها باعث تحریک بخش بزرگتری از مغز شده و با افزایش جریان خون موجب بهبود سلامت بافتهای مغزی میشوند.
۲-اگر در سنین ۲۰، ۳۰ و یا ۴۰ سالگی ورزش نکنید، دیگر نمیتوانید در سنین ۵۰، ۶۰ و ۷۰ سالگی ورزش کنید
هیچوقت برای ورزش کردن دیر نیست! محققان در یکی از مطالعات تجربی اخیر که بر روی ۵۰ مرد و زن با میانگین سنی ۸۷ سال به انجام رسیده بود، دریافتند که ۱۰ هفته کار با وزنه به این افراد کمک کرده است که نیروی عضلانی خود را به میزان 113 درصد افزایش دهند. به طور کلی، فعالیتهای بدنی باعث افزایش سرعت عمل و بهبود سلامت جسمانی افراد مسن میشوند.
۳-رابطه جنسی در سنین بالا خاتمه مییابد
محققان با بررسی بیش از ۳۰۰۰ مرد و زن ۵۷ تا ۸۵ ساله دریافتند که فعالیت جنسی این افراد بیش از آنکه از سن و سال آنها تاثیر بپذیرد، به سطح سلامتی آنها و شریک جنسیشان مرتبط است. زنانی که به سطح سلامتی خود با عناوین «خوب» یا «عالی» امتیاز دادند، در مقایسه با زنانی که از عناوین «ضعیف» یا «نسبتا خوب» استفاده کرده بودند، ۷۹ درصد بیشتر به برقراری رابطه جنسی تمایل داشتند. علاوهبراین، علیرغم اینکه افراد ۷۵ تا ۸۵ ساله در مقایسه با افراد ۵۷ تا ۷۴ ساله روابط جنسی کمتری برقرار میکردند، بیش از نیمی از این افراد ۲ تا ۳ بار در ماه ارتباط جنسی داشتند. توجه داشته باشید: میزان شیوع بیماریهای منتقله از راه تماس جنسی به سن افراد بستگی ندارد. اگر بیش از یک شریک جنسی دارید، باید از کاندوم استفاده کنید.
۴-پیر شدن با افسردگی همراه است؛ بنابراین انتظارش را داشته باشید
دکتر هریس معتقد است که این مسئله به هیچ وجه درست نیست! افسردگی یک عارضه قابل درمان است. اگر افراد سالخورده بیماری خود را بپذیرند و از متخصصین کمک بگیرند، قطعا زندگی سالمتر و فعالانهتری خواهند داشت. مطالعات انجامشده نشان میدهند افراد سالخوردهای که از افسردگی رنج میبرند، به مشکلات بیشتری در زمینه یادگیری و حافظه دچار میشوند. علاوهبراین، افسردگی از جمله عواملی است که باعث افزایش خطر مرگ ناشی از امراض دوران پیری مانند پارکینسون، سکته مغزی و ذاتالریه میشود.
۵-زنان از پیر شدن میترسند
این طور نیست! مطالعات انجامشده در مرکز ملی سلامت زنان نشان میدهند که زنان نگرش مثبتی به روند پیری دارند و معمولا از نگرشهای مثبت سایر افراد استقبال میکنند تا در سنین بالا فعالتر از همیشه باشند. اکثر زنان مورد مطالعه پیری را به عنوان یک «ماجراجویی و فرصت» تلقی کرده و توجه چندانی به مسئله ترس و افسردگی ناشی از پیری نداشتهاند.
۶-درد و ناتوانی ناشی از آرتریت یکی از پیامدهای اجتنابناپذیر پیری است
آرتریت یا التهاب مفاصل یکی از شایعترین مشکلاتی است که افراد مسن با آن دست و پنجه نرم میکنند؛ با این حال، به لطف وجود غضروفهای نرمی که مانع از ساییدگی مفاصل و استخوانها بر روی یکدیگر میشوند، میتوان با اطمینان گفت که افزایش سن نقشی در ابتلای سالمندان به آرتریت ندارد. کاهش وزن، پوشیدن کفشهای راحت و انعطافپذیر در حین دویدن و بازی بسکتبال از جمله اقداماتی هستند که از التهاب مفاصل جلوگیری خواهند کرد. یافتههای به دست آمده از مطالعات اخیر نشان میدهند زنانی که هر دو هفته یکبار ۲۰ دقیقه در روز ورزش میکنند، در مقایسه با زنانی که کمتر ورزش میکنند، کمتر به آرتریت زانو (شایعترین محل بروز آرتریت) مبتلا میشوند.
(منبع: dailymail)
چگونه روند پیری پوست را به تعویق بیندازیم؟