هر کسی در حین سخنرانی در انظار عمومی و مواجهه با مشکلات مالی عصبی و مضطرب می‌شود. با این حال، پدیده اضطراب برای برخی از افراد آن‌قدر تکرار می‌شود که زندگی آنها را مختل می‌کند. اما چگونه می‌شود فهمید که اضطراب روزمره به یک اختلال مزمن بدل شده است؟ آسان نیست. اضطراب اشکال بسیاری دارد و اغلب در قالب حملات پنیک، فوبیا و اضطراب اجتماعی پدید می‌آید. به علاوه، مرز بین اختلال و اضطراب عادی نیز همیشه مشخص نیست.
اگر از علائم زیر برخوردارید، حتما با یک پزشک متخصص مشورت کنید.
۱. نگرانی‌های بیش از اندازه
یکی از مشخصه‌های اختلال اضطراب فراگیر (GAD) نگرانی بیش از اندازه درباره مسائل کوچک و بزرگ روزمره است. اما این نگرانی بیش از اندازه چه نوع مسائلی را شامل می‌شود؟ این نگرانی در مورد اختلال اضطراب فراگیر به معنای تداوم افکار اضطرابی در طی یک دوره شش ماهه می‌باشد. اضطراب فراگیر که زندگی روزمره بیمار را مختل می‌کند، اغلب با علائمی مانند خستگی مفرط همراه است. یکی از تفاوت‌های بین اختلال اضطراب و اضطراب طبیعی این است که احساسات مرتبط با اختلال اضطراب باعث درد و رنجش فرد بیمار می‌شوند.
۲. مشکلات خواب
مشکلات خواب با مجموعه‌ای از عوامل جسمی و روانی در ارتباط هستند. اگر فکر کردن به مسائلی از قبیل مشکلات مالی خواب را از چشمان شما می‌گیرد، احتمالا به اختلال اضطراب دچار شده‌اید. برآوردها حاکی از آن است که نیمی از مبتلایان به اختلال اضطراب فراگیر از مشکلات خواب رنج می‌برند. بیدار شدن با احساسات عجیب و ذهن آشفته و نا آرام نیز از جمله سایر علائم مرتبط با اختلال اضطراب فراگیر هستند.
۳. ترس غیر منطقی
برخی از انواع اضطراب، فراگیر نیستند؛ بلکه به یک موقعیت خاص مثل پرواز، مواجهه با حیوانات و یا جمعیت زیاد وابسته هستند. اگر ترس از یک پدیده فراتر از حد معمول باشد، احتمالا به آن پدیده فوبیا دارید. فوبیا یکی از انواع اختلال اضطراب است.
فوبیا می‌تواند فرد بیمار را عاجز کند؛ اما همیشه علائم مشخصی ندارد. این عارضه صرفا زمانی پدید می‌آید که با یک شرایط خاص مواجه شوید و نتوانید بر ترس خود غلبه کنید. بسیاری از افراد از مار می‌ترسند و بدون کوچک‌ترین مشکلی با این ترس زندگی می‌کنند. اما وقتی فرزندانشان از آنها می‌خواهند به باغ وحش بروند، می‌فهمند که مشکل دارند و باید به فکر درمان باشند.
۴. تنش عضلانی
علائم تنش عضلانی، از جمله به هم فشردن دندان‌ها، گره کردن مشت و کشیدن عضلات در کل بدن به اختلال اضطراب نسبت داده می‌شوند. این علائم گاها آن‌قدر پایدار و فراگیر هستند که پس از مدتی به یک مسئله عادی بدل می‌شوند. به طوری که فرد دیگر توجهی به آنها نمی‌کند.
ورزش کردن منظم به کاهش تنش عضلانی کمک می‌کند؛ اما آسیب‌دیدگی و مواجهه با اتفاقات غیر قابل پیش‌بینی باعث بروز مجدد تنش می‌شوند. وقتی فرد نتواند اضطرابش را کنترل کند، دچار عجز و درماندگی خواهد شد.
۵. سوء هاضمه مزمن
اضطراب از بُعد روانی آغاز شده و به تدریج علائم فیزیکی خود را آشکار می‌کند؛ مشکلات گوارشی یکی از علائم رایج اختلال اضطراب هستند. سندرم روده تحریک‌پذیر (IBS) که با دل‌درد، نفخ، گاز معده، یبوست و اسهال همراه است به عنوان یک اختلال گوارشی شناخته می‌شود.
سندرم روده تحریک‌پذیر همیشه به اضطراب مربوط نیست، اما این دو اختلال اغلب در کنار هم قرار می‌گیرند و باعث تشدید یکدیگر می‌شوند. روده به استرس روانی حساس است. از این رو، مشکلات فیزیکی و اجتماعی ناشی از اختلالات گوارشی به افزایش اضطراب فرد منجر می‌شوند.
۶. ترس از صحنه
اغلب افراد وقتی در کانون توجه گروهی از مخاطبان قرار می‌گیرند، دچار ترس و اضطراب می‌شوند. اما اگر ترس و اضطراب آن‌قدر قوی باشند که هیچ عملی قادر به کاهش شدت آنها نباشد، به احتمال زیاد به یکی از انواع اختلالات اضطراب اجتماعی مبتلا هستید که به عنوان فوبیای اجتماعی یا ترس از صحنه نیز شناخته می‌شود.
افرادی که از اختلال اضطراب اجتماعی رنج می‌برند، از چند روز یا چند هفته مانده به یک رویداد یا موقعیت خاص دچار نگرانی می‌شوند و در پایان هم به این فکر می‌کنند که دیگران چه قضاوتی درباره آنها خواهند داشت.
(منبع: health)

درمان تضمینی و فوری افسردگی با یک روش کاملا جدید