ساعت‌های طولانی نشستن پای تلویزیون و نداشتن تحرک فیزیکی تأثیری منفی بر سلامت فرد دارد. برای نخستین بار، این تأثیر بر عملکرد شناختی در افراد جوان مورد بررسی قرار گرفته است. اگر شیوه‌ی زندگی شما توأم با انجام کارهایی است که فاقد تحرک‌اند این مسئله باعث به خطر افتادن سلامت شما شده و خطر بیماری‌های قلبی عروقی، انواع خاصی از سرطان، دیابت نوع ۲ و چاقی را افزایش می‌دهد.
از سوی دیگر افرادی که به لحاظ فیزیکی تحرک دارند طول عمر بیشتری داشته و کمتر از افسردگی رنج می‌برند. علاوه بر این‌ها فعالیت‌های فیزیکی باعث بهتر شدن و حفظ عملکرد شناختی فرد می‌شود. در همین ارتباط محققان طی تحقیقاتی، رفتارهایی که فاقد تحرک بوده مانند تماشای تلویزیون و ارتباط آن را با ورزش و تأثیرات طولانی مدت شناختی بر روی افراد جوان (۱۸ تا ۳۰ سال) مورد بررسی قرار دادند.
در این تحقیق از ۳۲۴۷ فرد بزرگسال استفاده شد. شرکت کنندگان از پنج شهر مختلف ایالات متحده انتخاب شده بودند. آنها پرسشنامه‌هایی را پر کردند که مشخص می‌کرد چند ساعت در روز پای تلویزیون بوده و میزان ورزش و تحرک آنها چقدر است. اطلاعات مربوط به آنها هر ۲ تا ۵ سال مورد ارزیابی قرار گرفت. طی یک بازه‌ی ۲۵ ساله، از شرکت‌کنندگان درباره‌ی مدت زمان تماشای تلویزیون و فعالیت‌های فیزیکیشان مجددا سؤالاتی شد. در پایان ۲۵ سال، هر شرکت‌کننده به این سه تست شناختی هم جواب داد:
-تست جایگزینی رقم نمادی (DSST): این تست می‌توانست سرعت و عملکرد شرکت‌کننده (در واقع تنظیم و کنترل فرآیندهای شناختی از جمله حافظه، استدلال، انعطاف‌پذیری کاری، مشکلات و برنامه‌ریزی) را پردازش کند.
-تست استروپ: که این تست هم عملکردهای اجرایی فرد را محک می‌زند.
-تست شنوایی یادگیری کلامی رِی (RAVLT): که حافظه‌ی کلامی را ارزیابی می‌کند.
محققان طی این تحقیقات دریافتند آن دسته از افرادی که فعالیت فیزیکی کمتری داشته و بیشتر وقت خود را در جلوی تلویزیون سپری می‌کنند امتیازات بدتری در تست DSST و تست‌های استروپ گرفته اما وضعیتشان در تست RAVLT زیاد بد نبود. در واقع شرکت‌کنندگانی که الگوهای فعال رفتاری (یعنی فعالیت فیزیکی کم و صرف زمان زیاد پای تلویزیون) در آنها بسیار کم بود، عملکرد شناختیشان هم کمتر گزارش شد.
(منبع: NHS)
خطر ابتلا به آمبولیسم کشنده ریوی با تماشای طولانی‌مدت تلویزیون