بیش از ۱۰۰ سال قبل، تقریبا تمام زایمان‌ها در ایالات متحده در بیرون از بیمارستان انجام می‌شد و تا سال ۱۹۴۰‌، تنها ۴۴ درصد از زایمان‌ها به این شکل بود و این میزان تا سال ۱۹۶۹ تنها ۱ درصد کاهش یافت. تحقیقات انجام شده در این زمینه نشان می‌دهد که این روال در مقایسه با زایمان‌های تحت برنامه ریزی در بیمارستان، هیچ آسیب جدی‌ای به نوزاد وارد نمی‌کرد.
بر اساس آمار مراکز کنترل و پیشگیری بیماری (CDC)، درصد زایمان‌های بیرون از بیمارستان در ایالات متحده از ۱.۲۶ درصد در سال ۲۰۱۱ به ۱.۳۶ در سال ۲۰۱۲ افزایش یافت. اگرچه این میزان هنوز پائین است، اما زایمان‌های بیرون از بیمارستان اخیرا افزایش یافته است. CDC اعلام کرده که اگر این روال رو به رشد زیاد شود می‌تواند بر الگوهای استفاده از تجهیزات، آزمایش‌های بالینی و توزیع و تخصیص منابع تأثیر بگذارد.
در زایمان‌های بیمارستانی، اقدامات بیشتری انجام می‌شود
در انتاریوی کانادا، یعنی جایی که ۱۰ درصد زایمان‌ها توسط پزشک ماما انجام می‌شود، و ۲۰ درصد آنها در خانه صورت می‌گیرد، محققان ۱۱۴۹۳ زایمان خانگی را با ۱۱۴۹۳ زایمان برنامه‌ریزی شده در بیمارستان در یک بازه‌ی ۳ ساله در زنانی که خطر بیماری در آنها کمتر بود مقایسه کردند.
از بین این زایمان‌ها، ۳۵ درصد مادرانی بودند که برای اولین بار زایمان داشند و ۶۵ درصد زایمان چندمشان بود. حدود ۷۵ درصد از زنان با برنامه‌ریزی در خانه زایمان کردند و ۹۷ درصد از زنانی که برای بیمارستان برنامه‌ریزی کرده بودند، آنجا زایمان انجام دادند. در بین زنانی که برای زایمان در خانه برنامه ریزی کرده بودند، ۸ درصد به خدمات پزشکی اورژانسی نیاز پیدا کردند در شرایطی که این رقم در بین زنانی در بیمارستان  ۱.۷ درصد بود.
نتایج نشان داد زنانی که در گروه بیمارستان بوده و زایمان کردند اقدامات اورژانسی و بالینی بیشتری روی آنها انجام گرفت، اقداماتی مربوط به رشد بچه، کمک به زایمان از راه واژن و سزارین. در ضمن، میزان بروز زایمان زودهنگام یا مرگ نوزاد بلافاصله بعد از زایمان در بین ۱۰۰۰ زایمان، ۱.۱۵ زایمان در گروه زایمان خانگی ، در مقایسه با ۰.۹۵ در ۱۰۰۰ زایمان در گروه بیمارستان بود.
(منبع: medicaldaily)

چگونه از زایمان زودرس پیشگیری کنیم؟