اگر بعد از شنیدن یک سری شایعات مبنی بر اینکه ورزش کردن برای شما چیز بدی است، پایتان را روی دیوار دراز کرده و همچنان لم دادهاید و نسبت به این قضیه بیخیال هستید، پس بهتر است در این باره تجدیدی نظر بکنید. تحقیقات جدید در این باره نشان میدهد اکثر افراد در کشورهای توسعه یافته باید بیشتر نگران فقدان ورزش و تحرک در زندگیشان باشند تا آسیبهای پنهانی که ممکن است به علت ورزش رخ دهد.
در شرایطی که چاقی و گسترش بیماریهای مرتبط با آن به وضعیتی خارج از کنترل تبدیل شده است، میزان شرکت کنندگان در انواع ورزشها و نیز ورزشهای استقامتی طی ده سال اخیر تقریبا دو برابر شده است. بین سال ۲۰۱۲ تا ۲۰۱۳ ، ۷.۷ میلیون نفر از دانش آموزان در برنامههای ورزشی دبیرستان شرکت کرده و در سال ۲۰۱۴ رکوردی نزدیک به ۴۲ میلیون دونده و رانر در این رابطه ثبت شد.
شاید این قضیه نگران کننده باشد اما دوی ماراتن کاملا با دستورالعملهای فدرال در این زمینه فرق دارد که میگوید اکثر مردم باید ۱۵۰ دقیقه در هفته با شدت متوسط یا ۷۵ دقیقه با شدت زیاد ورزش کنند، برنامهای که تنها نیمی از آمریکاییها آن را انجام میدهند. در همین ارتباط، تحقیقات انجام شده نشان میدهد که انجام زیاد تمرینات ایروبیک میتواند منجر به بروز مشکلات قلبی-عروقی شود که شاید هیچ ورزش دیگری به همراه نداشته باشد. حقیقت این است که ورزش کردن به هر میزان و شدتی، متوسط تا شدید، در مقایسه با عدم انجام آن، باعث کاهش علائم بیماری قلبی-عروقی و خطرات مرگ و میر مربوط به آن میشود. متخصصان در این زمینه بر این باورند که ورزش زیاد میتواند مضر باشد، اما در بخش دیگری از تحقیقات آنها به این مسئله اشاره شده که حتی برای هر نوع فعالیتی، به خصوص افرادی که ورزشهای مقاومتی طولانی انجام میدهد، باید گفت که مزایای ورزش کردن ارزش خطرات آن را دارد.
منبع: health
آیا انجام ورزشهای استقامتی شدید خطرآفرین است؟
مهرناز زاوه
تحقیقات جدید در این باره نشان میدهد اکثر افراد در کشورهای توسعه یافته باید بیشتر نگران فقدان ورزش و تحرک در زندگیشان باشند تا آسیبهای پنهانی که ممکن است به علت ورزش رخ دهد.
آیا این مطلب برای شما مفید بود؟