پزشکان تشخیص دادند که تیا لِی ۱۴ ساله وقتی که بچه بود، دچار اختلال نوروفیبروماتوز نوع ۱ شده بود. این بیماری منجر به بروز تورموهای برجستهای میشود که در امتداد عصبها رشد کرده و اغلب زمانی تشخیص داده میشود که خالهای مادرزادی به رنگ قهوهای یا لکههای خورشیدی روی پوست ظاهر میشود.
این بیماری باعث شد که پای راست تیا بسیار متورم و برجسته شده و حدود ۷ سانتیمتر بلندتر از پای دیگرش شود. در نتیجه او به سختی میتوانست راه برود یا حتی کفش بپوشد. بعد از آنکه پزشکان پای او را در سال گذشته قطع کردند، متوجه شدند که بسیار از این تومورهای ریز همچنان به رشد خود ادامه میدهند.
اگرچه برجستگیهایی که فیبروماز نام داشتند در پای او سرطانی نشده بود، اما این خطر وجود داشت که هر زمان به تورموهای بدخیم تبدیل شوند.
تیا از پای خود متنفر بود و اصلا احساس خوبی نسبت به آن نداشت. اگرچه این فیبرومازها در ابتدا ضرر چندانی نداشتند، اما بعد از مدتی پزشکان عنوان کردند که یکی از آنها ۳ میلیمتر رشد داشته و تیا باید برای عمل تصمیم بگیرد. در واقع پای او نسبت به پای دیگرش بسیار بزرگ شده بود و هزاران تومور در آن وجود داشت تا حدی که نمیتوانستید استخوان قوزک پایش را ببینید.
بعد از جراحی و قطع پا، تیا دو روز را در بیمارستان بستری بود و بعد از آن با چوب زیر بغل شروع کرد به راه رفتن. از زمان عمل به بعد، او پیشرفت خوبی در راه رفتن داشته است و اصلا به این مسئله فکر نمیکند که یک پا ندارد.
منبع: dailymail