تفکر موجود:
برای تشخیص شیری که در آن از شیر خشک کمتری استفاده شده است سر سوزنی را وارد شیر کنید و بیرون بیاورید اگر قطره شیر خیلی سریع چکید، کیفیت آن پایین است و اگر زمان بیشتری نیاز به چکیدن بود، کیفیت آن خوب است. بعضیها نیز برای افزایش ماندگاری شیر به آن جوش شیرین اضافه میکنند. این کار باعث میشود شیر حتی اگر فاسد شود با جوشیدن هم بریده نشود. شیری که برای افزایش غلظت به آن نشاسته اضافه میشود هم بر اثر حرارت دیدن یک لایه ضخیم تهدیگ تشکیل میدهد در حالی که تهدیگ شیر سالم متخلخل و نازک است.
نظر متخصص:
اگر داخل شیر آب اضافه شده باشد خیلی راحت میتوان آن را تشخیص داد زیرا در این صورت شیر خیلی آبکی و بیمزه خواهد شد اما اگر به آن موادی مثل وایتکس و جوششیرین اضافه شده باشد تا ماندگاریاش بالا رود، متاسفانه نمیتوان بهراحتی این موضوع را تشخیص داد زیرا این مواد روی غلظت و طعم شیر خیلی تاثیر نمیگذارند بلکه فقط در آزمایشگاههای مخصوص میتوان به این موضوع پی برد. اگر هم شیر خشک با آن مخلوط شده باشد، از آنجایی که غلظت شیر مناسب است نمیتوان موضوع را بهراحتی تشخیص داد.
با این حال عطر و طعم شیر خشک کمتر از شیر تازه است. البته تشخیص این موضوع دشوار است و فقط کسانی میتوانند متوجه آن شوند که تجربه مصرف شیر تازه را داشته باشند.
چرا پزشکان شیر فلهای را توصیه نمیکنند؟
منبع : مجله ی سیب سبز