۱. کمی به خودتان استراحت بدهید.
قرار نیست از کارتان دست بکشید یا به هر روی دچار سستی شوید. فقط کمی از روزهای عادی زندگی‌تان دور شوید. شرایطی را امتحان کنید که می‌توانید در آن خود را پیدا کنید. لبخند بزنید که می‌توانید چنین فرصتی داشته باشید!
۲. نفس بکشید.
ذهن خود را از هر چیز خارجی دور کنید و روی تمامیت خودتان تمرکز کنید. تنفس می‌تواند استرس‌تان را ذوب کند و از بین ببرد، و اگر اجازه بدهید روح‌تان را جسور و بی‌پروا می‌کند. زمانی را برای بررسی وضعیت سلامتی‌تان صرف کنید. و از تمام عناصر وجودی‌تان به خاطر آن‌چه انجام می‌دهند، تشکر کنید.
۳. حمام کنید.
در تمام فرهنگ‌های سراسر جهان، آب یک عنصر شفابخش است. آب را به اندازه‌ای که دوست دارید گرم کنید و کمی روغن یا سایر مواد مورد نظرتان را به آن بیفزایید. احساس کنید که آب همه‌ی انرژی‌های منفی را می‌شوید و از بین می‌برد؛ از دوباره جوان شدن خود لذت ببرید!
۴. درباره‌ی مشکلات‌تان صحبت کنید.
هرچند این مورد آسان به نظر می‌رسد اما انجام دادن آن دشوار است. در سنین خود-اتکایی و استقلال هیچ کس نمی‌خواهد به دیگری تکیه کند و او را تا “سطح خود” پایین بکشد. با کسی که برای شما قابل اعتماد است صحبت کنید. می‌ترسید که دیگران را به کدام سطح بکشانید؟ سطح بشری فقط همانی است که من می‌شناسم. مواقعی هم پیش می‌آید که آنها هم دوست دارند با کسی صحبت کنند. همه‌ی آدم‌ها سختی‌هایی را گذرانده‌اند یا در حال گذراندن روزهای سخت هستند. شما قدرت تشخیص شرایط زندگی دیگران را ندارید و ممکن است به همین دلیل از شنیدن شرح حال آن ها شگفت‌زده شوید.
۵. به خود جسمانی‌تان توجه کنید.
این درون‌گرایی‌های ذهنی و متافیزیکی بدن را تغذیه نمی‌کنند. یک آدم گرسنه و خسته نمی‌تواند سختی‌ها را مهار کند. یک میان‌وعده بخورید یا کمی چرت بزنید! وقتی بیدار شوید، مشکل سر جای خودش خواهد بود.