دانشمندان استرالیایی نشان داده‌اند که چربی قهوه‌ای در بدن انسان می‌تواند به حفظ قند خون در بزرگسالان کمک کند.
محققان در موسسه تحقیقات پزشکی گاروان سیدنی به طور مداوم به بررسی و اندازه‌گیری چربی قهوه‌ای و قند خون شرکت کنندگان پرداخته و دریافتند که افرادی با چربی قهوه‌ای بیشتر نوسانات کمتری در قند خون خود دارند.
چربی قهوه‌ای بافت قهوه‌ای رنگی است که پر از چربی‌های اشباع نشده می‌باشد و در بدن برخی جانوران زمستان خواب ایجاد می‌شود و در گرم نگهداشتن حیوان موثر است. رنگ این چربی، قهوه‌ای مایل به قرمز است چون سرشار از سلول‌های تولید انرژی است که میتوکندری نام دارند و با تبدیل کالری به گرما به سلول‌ها انرژی می‌رسانند. هر فرد از بدو تولد دارای چربی قهوه‌ای است. نوزادان دارای مقدار زیادی از این چربی هستند که بعد از بیرون آمدن از رحم آنها را گرم نگه می‌دارد اما افراد با بالا رفتن سنشان شروع به از دست دادن چربی‌های قهوه‌ای می‌کنند. چربی قهوه‌ای مقدار کمی از کل چربی‌های یک فرد بالغ را تشکیل می‌دهد اما تحقیقات بیشتر نشان داده برخی از افراد بالغ بیش از حد انتظار چربی قهوه‌ای دارند.
یافته‌های این محققان، راه‌های جدیدی را برای درمان‌های دیابت که چربی قهوه‌ای را هدف قرار می‌دهد، ارائه می‌کند.
متاسفانه بروز دیابت نوع 2 که به دلیل قند خون بالا اتفاق می‌افتد، در حال رسیدن به مرحله اپیدمی در سراسر جهان است. امروزه ما برای کنترل سطح قند خون به بینش‌های جدید، فراتر از مکانیسم‌هایی که توسط روش‌های درمانی موجود عمل می‌کنند نیازمندیم.
در حال حاضر، محققان در موسسه تحقیقات پزشکی گاروان نشان داده‌اند که چربی قهوه ای می‌تواند به حداقل رساندن نوسانات در قند خون (گلوکز خون) بزرگسالان کمک کند.
برخلاف چربی سفید که انرژی را ذخیره می‌کند، چربی قهوه‌ای انرژی را در مقادیر قابل ملاحظه‌ای می سوزاند. چربی قهوه‌ای که در بالای استخوان ترقوه و در گردن قرار دارد مانند یک ژنراتور حرارتی عمل کرده و با سوزاندن قند و چربی به گرم شدن انسان کمک می‌کند.
محققان پیش از این، نشان داده‌اند که افرادی با ذخیره‌های چربی قهوه‌ای زیاد، لاغرتر بوده و قند خون پایین‌تری دارند و در حال حاضر، آنها یک ارتباط بالقوه بین فعالیت چربی قهوه ای و تغییرات قند خون را کشف کرده‌اند.
این تیم تحقیقاتی یک گروه از 15 بزرگسال سالم را بیش از 12 ساعت مورد بررسی قرار دادند و دریافتند که سطوح گلوکز خون و حرارت تولید شده توسط چربی قهوه‌ای در طول زمان به طور نزدیکی با یکدیگر مرتبط هستند.
نکته مهم این است که شرکت کنندگانی که ذخایر بیشتری از چربی قهوه‌ای داشتند دارای نوسانات کمتری در قند خون بوده و قند خون بعد از هربار افزایش فعالیت چربی قهوه ای کاهش یافته می‌یابد در مقابل فعالیت چربی قهوه‌ای تنها در پاسخ به افزایش قند خون در میان کسانی که چربی قهوه‌ای کمتری داشته و نوسانات بیشتری در قند خون دارند، افزایش می‌یابد. قابل ذکر است، افرادی که فاقد چربی قهوه ای قابل تشخیص بودند، نوسانات وسیع‌تری در قند خون داشتند.
به گفته محققان؛ به نظر می‌رسد که میزان بیشتر چربی قهوه‌ای در بدن، تاثیر بیشتری بر میزان قند خون دارد.
یافته‌های ما نشان می‌دهد که چربی قهوه ای می‌تواند به عنوان یک حائل گلوکز عمل کرده، تغییرات و نوسانات در قند خون را کاهش داده و به طور بالقوه به کاهش تنش‌های سوخت و ساز بدن که خطر ابتلا به دیابت را افزایش می‌دهند کمک می‌کند.
محققان در این پژوهش برای اندازه گیری فعالیت چربی قهوه‌ای از یک تکنیک ساده و غیرتهاجمی استفاده کردند. آنها یک دماسنج کوچک را بر روی استخوان ترقوه هر یک از شرکت کنندگان قرار دادند.
به گفته این محققان، چربی قهوه‌ای دقیقا در زیر پوست قرار داشته و در زمان فعالیت گرم می‌شود. بنابراین، اندازه گیری درجه حرارت پوست در قسمت استخوان ترقوه به آنها برای برآورد فعالیت چربی قهوه‌ای کمک می‌کند.
آنها برای اولین بار توانستند به طور همزمان فعالیت چربی قهوه ای و قند و تغییرات مداوم آنها را در زمان واقعی اندازه‌گیری کنند. در حالی که این پژوهش یک اقدام غیرمستقیم است، فرصتی را برای بررسی چگونگی ارتباط چربی قهوه‌ای با گلوکز را در طول زندگی روزمره ارائه می دهد.
این محققان همچنین دریافتند که فعالیت چربی قهوه‌ای در سپیده دم و زمانی که داوطلبان به تازگی از خواب بیدار شده بودند افزایش می‌یابد.
آنها بر این باورند که درمان‌های مبتنی بر چربی قهوه ای در حال حاضر هنوز کارآیی نداشته و می تواند به طور بالقوه برای مبارزه با دیابت در آینده امیدوارکننده باشد. آنها در آخر به عنوان توصیه‌ای برای تمام افراد اظهار کردند که یک رژیم غذایی متعادل و ورزش منظم سنگ بناهای سوخت و ساز بدن سالم هستند و نباید فراموش شود.
منبع: ایسنا