اخیرا دانشمندان ایالات متحده موفق شدند ماشینی بسازند که افراد را قادر می‌سازد ویلچر روباتی را با استفاده از قدرت ذهن هدایت کنند. یکی از متخصصان در این زمینه می‌گوید: برای برخی از افرادی که معلولیت شدید دارند، حتی پلک زدن هم کار دشواری است. برای آنها، استفاده از یک ویلچر یا دستگاهی که توسط معیارهای غیرپیشرونده‌ای مانند یک EEG ( دستگاهی که امواج مغزی را از طریق الکترودهای موجود روی جمجمه ثبت می‌کند) هم ممکن است جوابگوی نیازها نباشد.
ما به وضوح نشان می‌دهیم که اگر شما ایمپلنت‌های درون جمجمه‌ای داشته باشید، بهتر می‌توانید در مقایسه با دستگاه‌های غیرپیشرونده، ویلچر خود را کنترل کنید. در این زمینه محققان از یک کامپیوتر برای کنترل و بررسی سیگنال‌های مغزی میمون «ماکاک ریزوس» استفاده کردند. آنها سیگنال‌های مربوط به صدها نورون را در دو ناحیه‌ی مغزی این میمون‌ها که در حرکت و احساسات دخیل بود ثبت کردند.
طی این آزمایش، در شرایطی که حیوانات در ارتباط با پیش بردن اهداف خود که در این آزمایش رسیدن به ظرف حاوی انگور تازه بود فکر می‌کردند، کامپیوترها هم فعالیت مغزی را به عملکرد آنی ویلچر ترجمه می‌کردند. در شرایطی که میمون‌ها یاد گرفتند که با فکر کردن بتوانند ویلچر را کنترل کنند، توانستند با کارایی بیشتری ویلچر را به سمت انگورها هدایت کرده و آزمایش را انجام دهند. سیگنال‌های مغزی آنها نشان داد که آنها فاصله‌ی خود را با ظرف میوه مورد بررسی قرار دادند.
یکی از محققان در این باره می‌‌گوید: این واقعا دستاورد بزرگی است. این مسئله انعطاف‌پذیری فوق العاده و بارز مغز را در هماهنگی با این دستگاه (که در این مورد یک ویلچر است) و نیز ارتباط‌های مکانی آن دستگاه با دنیای پیرامونش نشان می‌دهد. این تیم امیدوار است تا با ثبت سیگنال‌های عصبی بیشتر بتواند میزان صحت و دقت شاخص حجم بدن این میمون‌ها را افزایش دهد و آزمایش‌هایی را برای دستگاه‌های ایمپلنتی در انسان طراحی کرده و بسازد.
منبع: medicinenet

با فرزند معلول چه رفتاری باید داشت؟