خانم لیزا جانسون ۳۷ ساله زمانی که مارلی، سگ ۱۰ ساله‌ی بول تریئرش از ترک او خودداری کرد و هر زمان که می‌خواست از جایش بلند شود سگ پارس می‌کرد، متوجه شد که چندان احساس مساعدی ندارد. بعد از چند هفته که این احساس او را اذیت می‌کرد، برای چک-آپ به پزشک مراجعه کرد و پزشکان غده‌ای را در سینه چپ او کشف کردند.
خانم جانسون قبلا هم رفتاری مشابه از سگش مارلی که توأم با دقت و توجه او بود در زمانی بارداری سه فرزندش دیده بود. او می‌گوید: می‌دانستم که شاید این حرف باورپذیر نباشد اما واقعا حرکات مارلی برایم عجیب بود. او مرا تنها نمی‌گذاشت و تا به حال چنین رفتاری نکرده بود، او به طور طبیعی بسیار سگ مستقلی است. اما در این شرایط هر جایی که می‌رفتم او هم می‌آمد. وقتی در آشپزخانه بودم خودش را محکم به من می‌چسباند، یا مثلا می‌آمد روی تخت کنارم می‌‌نشست.
شاید فکر کنید دارم مزخرف می‌گویم اما او هر سه باری را که من باردار شدم حدود ۴ هفته زودتر فهمیده بود. اما این بار مطمئن بودم که باردار نیستم بنابراین اصلا نمی‌فهمیدم چرا چنین حرکاتی از خود نشان می‌دهد. به همسرم گفتم که یک جای کار مشکل دارد. بنابراین تصمیم گرفتم بروم تست سرطان بدهم. بعد از انجام این آزمایش متوجه شدم که غده‌ای در سینه‌ام وجود دارد، واقعا باورم نمی‌شد.
ژانویه سال ۲۰۱۵ بود که پزشکان تشخیص دادند خانم جانسون مبتلا به سرطان سینه است، بلافاصله شیمی درمانی را آغاز کردند و در ماه مِی طی یک عمل، غده را برداشتند.
خودش می‌گوید: می‌دانم که مثل هیپی‌ها یا احمق‌ها شده‌ام، اما این سگم بود که کمکم کرد بتوانم مشکل را پیدا کنم. فکر می‌کنم که او می‌تواند متوجه وجود هورمون یا هر چیز دیگری در سینه‌ام شود، چرا که این قضیه توجیه می‌کند که چطور توانست سرطان و بارداری‌هایم را پیش بینی کرده و تشخیص دهد.
منبع: dailymail