آن هم در کشوری که سرانه مصرف ماهی در خوشبینانه‌ترین حالت 7 کیلوگرم است، آن هم در شرایطی که این رقم طبق استانداردهای امروزی بین 17 تا 18 کیلوگرم توصیه می‌شود.
بر هیچ کس پوشیده نیست که عادت به مصرف ماهی همیشه پرفایده بوده و برای اطمینان از داشتن یک رژیم غذایی مناسب در طول عمر، مصرف 2 بار در هفته انواع ماهی‌ها از سوی متخصصان تغذیه توصیه می‌شود.
می‌پرسید کدام ماهی؟ پرورشی یا آزاد؟! در پاسخ باید گفت اگرچه از نظر ارزش غذایی، ماهی‌های اقیانوسی و ماهی‌های آب‌های آزاد با ماهی‌های پرورشی تفاوتی معناداری ندارند، اما به هر حال، از نظر طعم و میزان مواد مغذی، ماهی‌های آب‌های آزاد دارای برتری‌های جزئی هستند.
یکی از شایعاتی که همیشه در مورد ماهی‌های پرورشی مطرح بوده، وجود باقیمانده داروهایی است که برای پرورش ماهی از آنها استفاده می‌شود و در مورد ماهی‌های رودخانه‌ای احتمال آلودگی آب در منطقه‌ای که ماهی در آن رشد کرده، وجود دارد؛ در صورتی که ماهی‌های اقیانوسی و آب‌های آزاد، حتی اگر آبشان هم آلودگی داشته باشد، آنقدر این آلودگی رقیق شده که نمی‌تواند برای مصرف‌کننده ماهی مشکلی ایجاد کند.
به هر حال، بیش از 90 درصد قزل‌آلاهای تولیدی در کشور ما پرورشی هستند و درصدی از ماهی‌های کپور هم که به نام ماهی آزاد پرورشی به فروش می‌رسند، در حوضچه‌های پرورش ماهی تولید می‌شوند و اگر مصرف‌کننده‌ای به هر دو نوع ماهی (آزاد و پرورشی) دسترسی دارد و می‌خواهد بهترین انتخاب را داشته باشد، توصیه ما و متخصصان تغذیه، خرید و مصرف ماهی اقیانوسی است.
اما باز هم باید بر این نکته تاکید کنم که این حرف اصلا به معنای مشکل‌دار بودن ماهی‌های پرورشی و توجیهی برای پرهیز از مصرف آنها نیست، بلکه صرفا انتخابی بین خوب و بهتر است زیرا در کشوری که سرانه مصرف ماهی اینقدر پایین است، خوردن ماهی پرورشی و حتی کنسرو ماهی هم توصیه می‌شود و می‌تواند مزایای فراوانی به دنبال داشته باشد.
بنابراین در یک کلام باید اینگونه توصیه کرد که بی‌هیچ نگرانی می‌توانید بر مبنای تمکن مالی و ذائقه خود، انواع ماهی (چه آزاد، چه پرورشی) را در سبد غذایی خانواده‌تان قرار دهید تا از فواید ارزشمند مصرف این خوراکی مغذی بهره‌مند شوید.
منبع: هفته نامه سلامت
لینک مرتبط: ماهی قزل آلا مثل چیپس برای قلب ضرر دارد!