غذاهای زنده عجیبی که سلامت روان را زیر سوال می برند؟! (قسمت اول)

jalalvand
گاهی مغزشان را زنده درمی‌آورند و گرم گرم می‌خورند یا زنده زنده سرخ و سرو می‌شوند، گاهی هم اسید به آن‌ها تزریق می‌کنند یا در حد مرگ کتک‌شان می‌زنند.

مردم چین و برخی از کشورهای آسیای شرقی و اروپایی در رستوران‌ها یا مسابقات آشپزی ماهی را زنده زنده سرخ می‌کنند یا شکم یک سگ زنده را می‌برند و از گوشت تازه آن غذا درست می‌کنند.

سرو مغز گرم میمون در برخی از رستوران‌های کشورهای سرق آسیا مرسوم و خیلی هم گران است. فیلم‌های منتشر شده از این صحنه‌ها در شبکه‌های اجتماعی دست به دست می‌شوند.

در کنار آزار این‌چنینی حیوانات، برخی هم وقت‌شان را صرف نگهداری حیوانات می‌کنند؛ از تمساح و مار گرفته تا سگ و گربه! البته به اعتقاد برخی مدافعان حقوق حیوانات، این کار هم نوعی حیوان‌آزاری است و برخی برای پرستیژ بیشتر این کار را انجام می‌دهند.

این در حالی است که از قدیم الایام در شهرهای مختلف ایران حقوق حیوانات مورد احترام بوده‌ و برای جلوگیری از خشونت علیه حیوانات برخی زمین‌هایشان را وقف می‌کردند تا اگر حیوانی کسی را متضرر کرد، این خسارت از طریق محصولات زمین وقف شده، جبران شود.

ایرج افشار و عبدالوهاب طرار در کتابچه موقوفات یزد از وقف‌هایی که برای حیوانات صورت می‌گرفته، یادکرده‌اند. برای مثال در روستای «عزآباد» یزد وقف نامه‌ای وجود دارد که واقف آن بخشی از اراضی خودش را برای صرف طعمه‌ی سگ کور وقف کرده است.

حدود 300 سال قبل هم یکی از وقف کنندگان شهر اصفهان، زمین کشاورزی‌اش را وقف غذای پرندگان می‌کند و هر سال در آن زمین گندم و جو کاشته می‌شد. پس از برداشت محصول و پرداخت حق‌الزحمه کشاورزان، مابقی گندم و جو برای زمستان انبار و این گندم‌ها در بیابان‌های اطراف اصفهان که محل زندگی و رفت و آمد پرندگان بود، پاشیده می‌شد، تا پرندگان گرسنه نمانند.

یکی از موقوفات جالب و عجیب در سال‌های دور در مشهد مقدس موقوفه‌هایی برای سگ‌ها بود. این موقوفات، درواقع محل‌هایی برای نگهداری سگ‌ها بوده است. سگ‌هایی که همراه با کاروان‌های زائران مشهد مقدس بوده‌اند و برای حفظ حرمت حرم مطهر امام رضا (ع) اجازه ورود به محدوده حرم را پیدا نمی‌کردند. صاحبان این سگ‌ها به موقوفه‌هایی که به همین منظور احداث شده بود، می‌رفتند و سگ‌ها را به آن جا می‌سپردند تا ضمن نگهداری، خوراک سگ‌ها نیز تامین شود.

در منطقه «بشرویه» در استان خراسان جنوبی هم زمین وقفی وجود دارد که نام آن را «بند گربه‌ای» گذاشته‌اند. زمینی که صاحب اولیه‌اش، آن را برای ممانعت از اذیت کردن گربه‌ها وقف کرده است.

به این ترتیب که صاحب خانه در بشرویه حق نداشت گربه را به دلیل ربودن گوشت مورد اذیت قرار دهد. همچنین حق نداشت افراد خانواده را به دلیل سهل‌انگاری در نگهداری گوشت مورد مواخذه قرار دهد، بلکه با مراجعه به شخصی که زمین گربه‌ای در دست او بود، وجه گوشت ربوده شده توسط گربه را دریافت می‌کرد.

یک مردم‌شناس درباره رعایت حقوق حیوانات در خراسان جنوبی به خبرنگار ایسنا، می‌گوید: رعایت حقوق حیوانات از قدیم‌الایام در خراسان جنوبی و بخصوص در شهرستان بشرویه مطرح بوده است و حتا اسناد آن نیز از صحت این موضوع خبر می‌دهد.

احمد برآبادی درباره وقف گربه در شهرستان بشرویه بیان می‌کند: این امر مربوط به دوران قاجار است و احتمالا پیش از این دوره نیز چنین فرهنگی وجود داشته است و یکی از سفرنویسان نیز در سفر به بشرویه نقل می‌کند، اینجا آنقدر با حیوانات مهربانانه رفتار می‌شود که عن‌قریب است که این شهر حیوانات وحشی شود.

او اضافه می‌کند: کسی که زمین خودش را وقف گربه کرده، تصمیم داشته افرادی که تمکن مالی نداشتند به حیوانات آسیب نرسانند و با توجه به کشت و کاری که در این زمین زراعی انجام می‌شده، هر شخصی که گربه‌ها به گوشت و آذوقه آن‌ها آسیب می‌رسانده، اعلام خسارت کند تا با توجه به محصولاتی که از این زمین به دست می‌آمده، خسارت آن‌ها جبران شود.

لطفا ادامه مطلب را در غذاهای زنده عجیبی که سلامت روان را زیر سوال می برند؟! + تصاویر (قسمت دوم) بخوانید

منبع: ایسنا

لینک مرتبط: خوردن سنگ و آجر بجای غذا،عادت عجیب مرد هندی

آیا این مطلب برای شما مفید بود؟
مطالب پیشنهادی

نظر خود را وارد نمایید
لغو پاسخ