متولد 1351 هستم. به خاطر داشتن پدر و مادری بازیگر علاقه‌مند به کار بازیگری شدم و از سنین کودکی صحنه تئاتر را تجربه کردم و همیشه عشق خودم را در بازیگری دیدم و در نهایت سال 72 با یک سریال تلویزیونی کار تصویر را شروع کردم و کار سینمایی‌ام را هم با یک نقش کوتاه در فیلم «لیلا» ساخته داریوش مهرجویی شروع کردم.
اگر شما از سنین کودکی به بازیگری علاقه داشتید، چرا در دانشگاه نقاشی خواندید؟
من از بچگی نقاشی می‌کردم و این استعدادی بود که در من وجود داشت ولی در کل، هنر یک رشته نیست و به همین دلیل هم انتها ندارد و مدام باید جلو رفت.
از اولین خاطره‌ای که از پدرتان دارید برایمان بگویید؟
یادم است وقتی 2 ساله بودم پدرم یک هدیه زیبا برایم خریدند.
بهترین کادوی تولد که از پدر گرفتید؟
همه کادوهایی را که از ایشان گرفته‌ام، دوست دارم و نگه داشته‌ام.
خانه پدری برایتان چه حسی دارد؟
خانه پدری یعنی امنیت و آرامش.
بهترین درسی که از پدرتان گرفته‌اید؟
اینکه از چیزی نترسم.
در خانه شما پدرسالاری بود؟
نه، برعکس! من خانواده مهربان و همدلی دارم.
یادم است در یکی از مصاحبه‌هایتان گفته بودید که پدرتان شما را به کتاب خواندن بسیار تشویق می‌کردند. حالا شما آدم کتابخوانی شدید؟
به آن اندازه‌ای که باید نه، ولی به خواندن کتاب‌های روان‌شناسی و رمان علاقه زیادی دارم.
وقتی در کاری با پدرتان همبازی هستید چه حسی دارید؟
حس خیلی خوبی است. احساس امنیت دارم.
در انتخاب کارهایتان از پدرتان مشورت می‌گیرید؟
بله، ایشان استاد من هستند.
تعریف شما از ماندگاری چیست؟
ماندگاری راز و رمزی است که زمان ندارد و مختص زمان یا مکان یا کشور و ملت خاصی نیست و در واقع زبان انسانیت است.
و کدام کارتان را ماندگار می‌دانید؟
«چتری برای دونفر»، «پروانه» و سریال «کلاه پهلوی» که در آن نقش «مه‌لقا» را بازی کردم.
بهزاد فراهانی در یک جمله؟
دوستت دارم، پدر!
فهیمه رحیم‌نیا در یک جمله؟
او واقعا یک پدیده است.
در کودکی پدرتان روی چه مساله‌ای تاکید و سختگیری داشتند؟
درس خواندن ما خیلی برایشان مهم بود و همیشه از طریق مربیان مدرسه حال درسی‌مان را می‌پرسیدند.
متاسفانه نسل امروز مانند گذشته خیلی برای والدین خود احترام قائل نیستند و ما در زمانه فرزندسالاری زندگی می‌کنیم. می‌خواهم بدانم با توجه به اینکه خودتان هم یک پسر جوان دارید، چگونه میشود به این نسل نزدیک و با آنها همدل شد؟
به نظرم نوجوانان و جوانان امروز بیشتر از هر چیزی به حمایت و تشویق نیاز دارند و باید به آنها اعتماد کنیم. به هر حال باید واقعیت را قبول کرد و پذیرفت که امروزه خیلی چیزها دیگر مثل گذشته نیست.
مهرداد اولادی رفت؛ اما پدری که در آستانه روز پدر بی پسر شد!