دکتر شهربانو قهاری روانشناس بالینی و عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی ایران در گفت وگو با خبرنگار حوزه بهداشت و درمان گروه علمی پزشکی باشگاه خبرنگاران جوان، گفت:جدایی والدین پدیده ای نامطلوب است که غالباً پس از یک دوره کشمکش و درگیری های شدید خانوادگی به وقوع می پیوندد که فشارهای روانی در پی کشمکش های فزاینده ی والدین و طلاق بر کودک و نوجوان تحمیل می گردد.
وی ادامه داد: فشارهای روانی دیگری نیز به عنوان پیامدهای جانبی طلاق وجود دارد که گاه مجموع این فشارها می تواند کودک را به مرز بیماری های اعصاب و روان، ناسازگاری های اجتماعی و عاطفی نیز بکشاند .
قهاری بیان کرد: هنگامی که کودک در سن کم با جدایی والدین خود مواجه می شود، احساس ناامنی، پرخاشگری، افسردگی ، بی حوصلگی می کند.
وی با اشاره به اینکه از سن 12 تا 18 سالگی دوران سرکشی و نافرمایی کودک است، ادامه داد: دوران نوجوانی با سرکشی و بی اعتنایی به قوانین موجود سپری می شود، حتی می پندارند تمام اعمال و رفتارشان پسندیده است؛ حال هنگامی که با بحرانی مثل طلاق رو به رو می شوند، خود دامنی بر تاثیرات مخرب دیگری است، همچنین با شروع یک زندگی جدید در کنار همسر خود همیشه یک احساس بدبینی، ناامنی و ترس دارد.
دکتر قهاری در خصوص رفتار مناسب والدین بعد از طلاق با فرزندانشان، خاطرنشان کرد: آنها باید برای کاهش این اثرات نامطلوب بر روی فرزند خود، روش های مناسبی از جمله توجه به گفت وگو با آنها حتی اگر مطابق افکارشان نباشد، اجازه ندادن سوء استفاده ی فرزندشان از این جدایی و همراهی با همسر سابق خود تا با این اقدامات باعث جلوگیری از بسیار از اثرات مخرب در فرزند خود شوند.
منبع: باشگاه خبرنگاران جوان
آیا این مطلب برای شما مفید بود؟