دلایل احساس عطش و تشنگی

مصرف داروهایی که منجر به خشک‌شدن دهان می‌شوند: بعضی اوقات احساس عطش و تشنگی، ربطی به خشک شدن آب بدن ندارد بلکه نشان دهنده یک تشنگی معمولی است که از خشکی زبان ناشی شده است. در بیشتر موارد، این تشنگی ریشه روانی ندارد و از مصرف یک سری از داروها نشأت می‌گیرد، مثل آتروپین‌ها، داروهای ضد فشارخون، داروهای اعصاب و داروهای ضد افسردگی. در حقیقت کاهش ترشح غدد بزاقی از عوارض مصرف این داروها به شمار می‌رود.اما برای غلبه بر این حالت چه کاری از شما ساخته است؟ دقت کنید که اگر دیگر نمی‌توانید خشکی ناحیه دهان را تحمل کنید، حتماً با پزشک خود مشورت و فواید و عوارض داروهای تجویز شده را سبک سنگین کنید. در نهایت اگر چاره ای جز مصرف داروها نداشتید، پزشک ترفندهایی برای غلبه بر خشکی دهانتان پیشنهاد خواهد داد.

دیابت: پزشکان معتقدند: زمانی که قند خون بالا می‌رود، آب موجود در خارج از رگ‌های خونی، به داخل آن‌ها هدایت می‌شود تا به این شکل قند خون پایین بیاید. بنابراین کلیه‌ها باید برای دفع و پاکسازی این آب بی رویه وارد میدان شوند و در نتیجه میل دائمی‌ به ادرار کردن برای فرد پیش می‌آید و نهایت این که فرد مدام تشنه خواهد بود.تشنگی مفرط در بچه‌ها و جوانان، زنگ خطری برای ابتلا به دیابت نوع یک است. البته این مورد، تنها نشانه دیابت نیست و برای تجویز داروهای مربوط به این بیماری، شرط کافی محسوب نمی‌شود.

نرسیدن آب کافی به بدن: پزشکان معتقدند که اغلب اوقات، حالت تشنگی طبیعی است و اصطلاحاً ریشه فیزیولوژیکی دارد: در این مورد، تشنگی از هیدراته نشدن بدن و یا تعریق زیاد ناشی می‌شود. هیدراته نشدن زمانی رخ می‌دهد که بدن آب زیادی را از راه ادرار و پوست (تعریق) از دست داده و این آب نیز از طریق مایعات و مواد غذایی مصرفی، جایگزین نشده است.برای رفع و غلبه بر این حالت، آب و مایعات بنوشید ولی زیاده روی نکنید. ایده آل آن است که روزی ۵/۱ تا ۲ لیتر آب بنوشید. این مقدار آب، از یک سو آب مورد نیاز بدن شما را تأمین می‌کند و از سوی دیگر، اختلالی در روند جریان آب در بدن نیز ایجاد نمی‌کند.

مشکلات عصبی: گاهی اوقات احساس تشنگی، علتی ریشه‌ای دارد و از مشکلات عصبی ناشی می‌شود. به این ترتیب که مغز سیگنالی مبنی بر وقوع تشنگی را ارسال می‌کند، در حالی که بدن اصلاً نیازی به آب ندارد. این بی نظمی‌ممکن است که به نارسایی غده هیپوفیز مربوط باشد. این غده مغزی، وظیفه کنترل ادرار را بر عهده دارد. در نارسایی این غده، هورمون‌های مفید ترشح نمی‌شوند و کلیه‌ها نیز به خوبی عمل نمی‌کنند.در دیابت بی مزه، وضع دقیقاً به همین شکل است: در این بیماری که شباهتی با دیابت شیرین ندارد، فرد شب و روز احساس تشنگی می‌کند، به طوری که نوشیدن مایعات هم دردی از وی دوا نمی‌کند و مدام تمایل به ادرار کردن دارد. برای درمان این وضعیت، نخست باید آزمایشات تکمیلی ادرار و خون انجام گیرد تا ابتلا به این نوع از دیابت ثابت شود.

بیماری موسوم به Potomanie: این بیماری ریشه‌ای کاملاً روانی دارد. در این بیماری میل شدید به نوشیدن آب، همیشه و در همه حال گریبانگیر فرد مبتلاست. این بیماری غالباً به سراغ افرادی می‌رود که سعی می‌کنند به زور هم که شده آب بنوشند تا بلکه مثلاً چند گرمی‌از وزنشان کم شود! این بیماری مغز را به مرحله ای می‌کشاند که مدام برای رفع یک تشنگی کاذب، سیگنال می‌فرستد.در هر صورت حجم بالای آب بلعیده شده (۵ تا ۱۰ لیتر در روز) باید از بدن دفع شود، در نتیجه فرد به طور مداوم نیاز به دفع ادرار دارد. در نتیجه، دو حالت پیش می‌آید: از یک سو فرد دوباره احساس تشنگی می‌کند، دوباره تا می‌تواند مایعات می‌نوشد و دوباره و دوباره این دور باطل تکرار می‌شود، از سوی دیگر، ورم‌هایی در سطح بدن ایجاد می‌شود (چون سدیم دیگر به اندازه کافی در بدن وجود ندارد و جریان آب نیز به خوبی در بدن انجام نمی‌گیرد).

زیاده‌روی در مصرف نمک: زیاده روی در مصرف نمک، نوعی هیدراته نشدن، آن هم از نوع روانی را برای بدن به همراه دارد، به این دلیل که کلیه‌ها باید نمک و آب اضافی را به طور همزمان از بدن دفع کنند. دقت کنید که هرچه بیشتر نمک مصرف کنید، آب بیشتری از دست خواهید داد و در نتیجه، بدنتان با کمبود شدید آب مواجه خواهد شد و اصطلاحاً هنگ می‌کند! از سوی دیگر، این حجم زیاد سدیم، در آب موجود در خارج از سلول‌ها تجمع می‌کند و تعادل محیط خارجی سلول‌ها را از بین می‌برد. برای غلبه بر این وضعیت، آب داخل سلول به خارج ترشح می‌شود و در نتیجه سلول‌ها خشک و خالی از آب می‌شوند و در نهایت احساس تشنگی بر فرد غلبه می‌کند.