تربیت جنسی را جدی بگیرید! (قسمت دوم)

faateme1366
اگر مهارت حفظ حریم را به کودکان بیاموزید می‌توانید از دلواپسی خطر آسیب‌های جنسی درباره بچه‌ها تا حد زیادی در امان بمانید. (قسمت اول مطلب را در لینک قسمت اول در ابتدای مطلب زیر بخوانید.)

قسمت اول مطلب را در این لینک بخوانید. کلیک کنید.

به کنجکاوی او پاسخ بدهید

زمانی که کودک با انواع سؤالات جنسی شما را سؤال‌پیچ کرد و متوجه کنجکاوی او شدید یا نخستین نشانه‌های ابتدایی بلوغ را در او مشاهده کردید، وقت آن است که به آموزش مستقیم بپردازید. منظور از آموزش مستقیم به هیچ وجه قرار دادن انبوهی از اطلاعات جنسی در اختیار بچه‌ها نیست. برای گفت‌وگو پیرامون این موضوعات در قدم اول شنونده خوبی باشید و از فرزندتان بخواهید منظورش را روشن‌تر بگوید یا آنچه خودش فکر می‌کند را بیان کند. در قدم دوم لازم نیست تمام اطلاعات خود را کامل و شفاف به بچه‌ها منتقل کنید بلکه در حد آرامش خاطر او و فروکش کردن کنجکاوی‌هایش رضایت دهید. دقت داشته باشید که اطلاعات مورد نیاز کودک را به‌تدریج در اختیار او قرار دهید. در عین حال لازم نیست موضوع غیرضروری جدیدی را مطرح کنید که ذهن بچه‌ را بیشتر مشغول کنید.

هیچ فامیل و آشنایی استثنا نیست

مدیریت کودکان با شماست. گاهی بی‌توجهی یا غفلت والدین است که فرصت ایجاد خطر را برای بچه‌ها به‌وجود می‌آورد. برخلاف انتظار اغلب مردم در ایران، گاهی پسر‌ها به‌خاطر اطمینان‌خاطر بیشتر والدین از آنها نسبت به دخترها، بیشتر در معرض خطر و آسیب قرار می‌گیرند. نکته مورد توجه بعدی این است که در بعضی موارد، مشکلاتی که برای کودکان و نوجوانان پیش آمده است مربوط به خیابان و کوچه و مکان‌های ظاهرا ناامن نبوده بلکه اغلب محیط‌هایی که والدین فکر کرده‌اند افراد آن قابل اعتماد هستند به بچه‌ها آسیب زده است؛ پس همیشه خانه دوستان و آشنایان امن نیست و مراقبت و آموزش بچه‌ها نباید درباره هیچ‌کس استثنا داشته باشد. زمانی که والدین، اجازه می‌دهند که دختران کوچک‌شان در حضور آنها، مورد انواع محبت‌ها و نوازش‌ها قرار گیرند، یعنی خود به کودک‌شان گفته‌اند که مراقبت از حریم استثنابردار است! هر مکانی که بزرگ‌ترها در آن حضور دارند جای مناسبی برای بچه‌های کوچک نیست. در محافل صمیمی بزرگ‌ترها ممکن است گفت‌وگوهایی رد و بدل شود که شنیدنش برای نوجوان‌ها فایده‌ای نداشته باشد؛ پس مدیریت حضور بچه‌ها در این فضا‌ها با شماست.

بچه‌ها را با پوشش مناسب بزرگ کنید

تا سال‌ها این پدر و مادر هستند که تهیه لباس و پوشاک بچه‌ها را به‌عهده دارند. والدین باید با انتخاب صحیح نوع پوشش برای دختر و پسر خود، هم حیا را در آنها تقویت کنند و هم اینکه به آنها یاد بدهند که حریم بدنشان با پوشش درست و صحیح حفظ می‌شود. مسئله پوشش درست، نقش تربیتی ویژه‌ای در این زمینه دارد. کودکی که از سنین پایین عادت نکرده باشد با پای لخت به خیابان برود، احتمال اینکه مورد آسیب جنسی قرار بگیرد به‌شدت کمتر است.

باورهای مذهبی را تقویت کنید

در تمام دنیا باورهای مذهبی مهم‌ترین نقش را در عزت‌نفس جنسی و کنترل آسیب‌های جنسی به‌عهده دارند. امیرالمومنین(ع) می‌فرمایند: هرکس نفسش را گرامی داشت، زشتی درنظرش پست می‌شود.

تقویت قدرت معنوی کودکان و نوجوانان با شیوه‌های تدریجی، انعطاف‌پذیر و باجذابیت و به‌دور از اجبار و تحمیل می‌تواند به رشد حیا و خویشتن‌داری جنسی فرزندتان کمک کند. احترام به شخصیت کودک که از نامگذاری او شروع می‌شود، انتخاب کلمات برای صحبت با او، وقت گذاشتن برای او و مشورت خواستن از او به او عزت‌نفس می‌دهد. به روایت قرآن آن‌چیزی که حضرت یوسف را از وسوسه زلیخا حفظ کرد یا آنچه علت رفتار زیبای دختران حضرت شعیب بود حیا و عزت نفس آنها بود. کسی که خود را محترم بداند به‌نظرش سنخیتی بین او و گناه یا قبول تعرض به حریم او یا بی‌احترامی به حریم دیگران وجود ندارد. انس خانواده‌تان را با نماز بیشتر کنید. هرچقدر یک نماز کامل‌تر انجام شود قدرت بازداری از خطاها و حرام‌ها را در فرد بیشتر می‌کند. به ظاهر زیبای معنوی، رفتار درست خداپسندانه و خلقیات خوب فرزندتان توجه کنید، او را تشویق کنید و برای او دعای خیر کنید.

بیکاری آفت است

کودکان و نوجوانان را به حال خودشان رها نکنید. آموزش و فراگیری انواع مهارت‌ها و هنرها و ورزش کردن به‌صورت حرفه‌ای می‌تواند برای بچه‌ها هدف تعیین کند. تعیین هدف و موفقیت در این زمینه‌ها ذهن و جسم بچه‌ها را مشغول می‌کند. بیکاری نخستین آسیبی که می‌رساند بروز افکار منفی است.

نکته‌ها:

می‌توان گفت به اندازه‌ای که نیازهای روحی و روانی کودک و نوجوان در خانواده تامین شود، احتمال خطای جنسی فرزندان کم خواهد شد. این خطا گاهی نه به معنی فاسد بودن بلکه نوعی کنجکاوی و جلب‌توجه است. دقت به وضعیت کودکان و نوجوانان آسیب‌دیده نشان می‌دهد که تأیید اجتماعی خانواده و گروه‌های عضو،به مصونیت یا کژرفتاری کودکان و نوجوانان دامن می‌زند. میزان احساس تعلق کودک به خانواده، حمایت خانواده از بچه‌ها و توانایی حفظ در برابر آسیب‌ها را بالا می‌برد.

منبع: همشهری

آیا این مطلب برای شما مفید بود؟
مطالب پیشنهادی

نظر خود را وارد نمایید
لغو پاسخ