آنها دریافتند والدین می‌توانند ناخواسته احتمال اضافه‌وزن کودکان خود را افزایش دهند. در مطالعه‌ای که در ژورنال Pediatrics منتشرشده، 3هزار و 557 کودک استرالیایی بین 4 و 5 سال به همراه والدین آنها (که 97درصد از این والدین را مادران تشکیل می‌دادند) تا 12 یا 13سالگی زیر نظر گرفته شدند. برای سنجش میزان چاقی آنها، شاخص توده بدنی این افراد در نظر گرفته شد و در مرحله بعد از والدین آنها سوالاتی به‌منظور نحوه برداشتشان از اضافه‌وزن کودکشان پرسیده شد. وزن این کودکان هر دو سال یک‌بار اندازه‌گیری و با برداشت والدین آنها درباره وزن کودکانشان مقایسه شد. مشخص شد کودکانی که از ابتدای دوران کودکی اضافه‌وزن داشتند و والدین آنها هم این برداشت را تایید می‌کردند، با احتمال بیشتری دچار اضافه‌وزن شدند. کودکانی که در ابتدای دوران کودکی دچار اضافه‌وزن بودند، اما والدین آنها چنین برداشتی نداشتند با احتمال کمتری در نوجوانی اضافه‌وزن داشتند. این تاثیرات همچنین در کودکانی با وزن عادی یا حتی کم‌وزن نیز مشاهده شد، به این معنا که اگر والدین به‌اشتباه فرزندان خود را چاق فرض می‌کردند، احتمال اضافه‌وزن آنها بیشتر بود.
آنجلینا سوتین، استادیار علوم رفتاری و پزشکی اجتماعی در کالج پزشکی دانشگاه ایالتی کالیفرنیا گفت: «برداشت والدین می‌تواند نوعی پیشگویی خود-برآورنده به شمار رود.» پیش‌ازاین، مطالعات مشابهی درباره بزرگسالان، نشان داده بود افرادی که خود را دارای اضافه‌وزن تصور می‌کردند (خواه اضافه‌وزن داشتند یا خیر) بیشتر از افرادی که تصور وزن عادی از خود داشتند، به اضافه‌وزن دچار شده بودند.
سوتین گفت: «یک توضیح برای این مسئله والدینی هستند که فکر می‌کنند کودکانشان اضافه‌وزن دارند و درنتیجه کمتر بر دریافت خوراکی و فعالیت فیزیکی آنها نظارت دارند. این افراد در بزرگسالی به دلیل برچسبی که در کودکی به آنها خورده است، تمایل بیشتری به پرخوری از خود نشان می‌دهند و کمتر به فعالیت بدنی علاقه دارند. از سوی دیگر محدودیت‌های والدین در دریافت خوراک کودکان هم می‌تواند همین سازوکار را انجام دهد و آنها را به سرکشی و خوردن بیشتر وادارد.»
سرزنش و انگ زدن به کودکان به‌ویژه زمانی که بدن آنها در حال رشد است می‌تواند به‌شدت بر عزت‌نفس آنها تاثیر بگذارد و چرخه ناسالم غذا و سبک زندگی بی‌تحرک را برای آنها رقم بزند.
براساس آمارها، انگ‌زدن به افراد چاق از طریق تمسخر، اذیت کردن، توهین یا سایر رفتارهای تهاجمی، بیشتر اتفاق می‌افتد. اما کودکان، زمانی که در خانه با این پدیده روبه‌رو می‌شوند آسیب بیشتری می‌بینند و این اتفاق می‌تواند منجر به عزت‌نفس پایین، افسردگی، انزوای اجتماعی و ایجاد روابط ناسالم غذایی شود. والدین به‌جای آنکه خود بخشی از مشکل شوند، می‌توانند با کودکانشان کار و آنها را به رفتارهای سالم و عادات غذایی سالم ترغیب کنند. ازآنجایی‌که کودکان مراحل و میزان رشد متفاوتی دارند، میزان چربی آنها می‌تواند به‌شدت میان دختران و پسران متفاوت باشد اما ازآنجایی‌که احتمال بیشتری برای تبدیل کودکان چاق به بزرگسالان چاق و به‌تبع آن به مشکلات سلامتی وجود دارد، والدین باید وزن آنها را زیر نظر داشته باشند. این کار موجب می‌شود آنها، هم بر وزن کودک نظارت داشته باشند و هم عزت‌نفس آنها را خدشه‌دار نکنند.
منبع: روزنامه سپید