طبق گفته ی رسانه های منطقه، استفاده از عقرب به عنوان ماده ی مخدر در حال پرطرفدار شدن در چندین قسمت از پاکستان است. زهر عقرب ظاهرا به فرد احساس نئشگی شدیدی داده و با گذر زمان بسیار اعتیاد آور است.
چگونه این ماده ی مخدر را به دست می آورند؟ فرآیندی ساده دارد. عقربی مرده را چندین ساعت در آفتاب خشک می کنند و یا زنده ی آن را در آتش انداخته تا بمیرد و سپس لاشه ی آن را استعمال می کنند. از آنجایی که دم عقرب جایی است که حاوی سم است، بعضی از معتادان ترجیح می دهند تا دم خشک شده را پودر کرده و با حشیش و یا تنباکو به شکل سیگار مصرف کنند.
جامعه شناسی به نام دیوید مک دونالد(David MacDonald) در کتابش که در سال 2007 به “نام مواد مخدر در افغانستان” منتشر شده از دوستی که خود شاهد تاثیر عقرب بر یک معتاد بود نقل قول می کند که :” تاثیرش به طور لحظه ای در صورت مرد مشخص شده و چشمانش بسیار بیشتر از یک معتاد به حشیش قرمز شدند. او همچنین بسیار نئشه به نظر می آمد، اگرچه وقتی میخواست بلند شود به زمین افتاد اما همچنان هوش و حواسش جمع بود. این ماده اگرچه بوی ناخوشایندی دارد شیرین تر از حشیش بوده و تاثیر آن بیشتر باقی می ماند.”
به نظر می آید احساس نئشگی تا آن ده ساعت باقی می ماند. گفته می شود که شش ساعت اول بسیار دردناک است، چرا که بدن در حال سازگار شدن با ماده است اما به مرور زمان احساس درد کم کم به احساس لذت تبدیل می شود. صحبت خان، کسی که سابقا عقرب مصرف می کرده می گوید:” انگار همه چیز در برابر من در حال رقص بود.”
صحبت در جوانی اش معتاد به عقرب بوده است. او عقرب ها را به قیمت هر کدام یک یا دو روپیه از دستفروشی خریداری می کرده که آنها را از منطقه ی متنی پیشاور که به خاطر آب و هوای گرمش عقرب زیاد دارد، جمع آوری می کرد. در اوج اعتیادش او در روستا به دنبال عقرب می گشته و اگر چیزی نمی توانست پیدا کند، تمام راه را به پیشاور افغانستان سفر کرده تا بتواند عقرب پیدا کند. او می گوید:” عقرب بدترین شکل اعتیاد بود.”
کارشناسان معتقدند که عقرب بیشتر از هر ماده ی مخدر دیگر به مغز انسان صدمه وارد می کند. دکتر اعزاز جمال می گوید:” مصرف عقرب باعث از بین رفتن حافظه به طور کوتاه و یا بلند مدت می گردد. این ماده باعث توهم می شود. حالتی که مردم چیزی را می بینند که آنجا نیست.” او همچنین می افزاید که مصرف طولانی عقرب ممکن است باعث اختلال خواب و اشتها و در نهایت منجر به توهم همیشگی شود.
اما مبارزه با اعتیاد در سطح کشوری در پاکستان بسیار مشکل است. بیشتر به خاطر اینکه آمار رسمی وجود ندارد و تحقیق بسیار کمی بر روی این موضوع صورت گرفته است. تعدادی از گزارشات حاکی از آن است که این مخدر در یکی از چهار استان پاکستان در حال پرطرفدار شدن است. عظیم اله کارمند سابق اداره ی مبارزه با مواد مخدر این استان می گوید که باید قانونی وجود داشته باشد تا کشتن عقرب ها متوقف شود، چرا که اعتیاد به عقرب دسترسی به این حیوانات را برای مصارف پزشکی و تحقیقاتی سخت می کند.
اگرچه اعتیاد به عقرب در بعد جهانی زیاد گسترده نیست برای بسیاری از جوانان پاکستان، افغانستان و قسمتی از هند، مخدری ارزان و آسان به حساب می آید. یک افسر پلیس می گوید:” به خاطر عملکرد موفق ما علیه فروشندگان و معتادین به الکل، خشخاش، شربت سرفه و هرویین در مناطق شهری، جوانان در بزرگراه ها به دنبال امتحان کردن نیش عقرب هستند.”
در همین حال عمر گل که جوانی اش را به اعتیاد به عقرب باخته خیابان های شهر را بی هدف می گردد و گاهی می ایستد تا به هیچ چیز خیره شود و زیر لب می گوید:” عمر قبلا کارمند ارتش بود.” برادرش محمد یونس می گوید:” او گاهی با دوستانش حشیش می کشید، اما من فکر نمی کردم که چیز مهمی باشد.” کمی بعد او معتاد به عقرب شد و سلامت روانی اش را از دست داد. محمد یونس ادامه می دهد:” او کارش را ترک کرد و کم کم عاداتی عجیب و غریب پیدا کرد. عقرب ها بسیار سمی هستند. به همین خاطرست که برادر من به این روز افتاده است. او بیشتر وقت ها بی هدف در خیابان ها می چرخد.”
منبع: عصر ایران