به طور متوسط اکثر مردم بر این باورند که همه‌ی انسان‌ها پنج حس دارند. ما برای دیدن٬ شنیدن٬ چشیدن٬ بوییدن و لمس کردن متکی به حواسمان هستیم و تمام این حواس برای ما نقش حیاتی دارند. اما شاید خیلی‌ها هم با این مسئله موافق باشند که این پنج حس برای درک جهان پیرامون ما کافی نیست.
امروزه یک حس، اغلب در قالب قابلیتی روان‌شناختی تعریف می‌شود که به انسان‌ها قدرت درک و شناخت عوامل محرک را می‌دهد. برای برداشتی به مراتب فنی‌تر، برخی معتقدند که احساس‌ها٬ سیستم‌های جسمی هستند که متشکل از گروهی از انواع سلول‌های حسی‌اند که نه تنها نسبت به یک پدیده‌ی فیزیکی خاص واکنش نشان می‌دهند٬ بلکه با ناحیه‌ی خاصی در مغز هم همخوانی دارند. اگر متخصصان اعصاب بخواهند این تعریف خاص را پیگیری کنند، درهای زیادی برای احساسات بیشتر گشوده خواهد شد٬ مانند شیوه‌ای که طی آن جسم خود را در فضا نگه می‌داریم. بخش عمده‌ای از تعادل از طریق دستگاه دهلیزی در گوش داخلی کنترل می‌شود که اغلب در پیوند با سیستم بینایی است. یکی دیگر از حواسی که در قالب حس بدنی بررسی می‌شود در واقع قوه‌ی ادراک از وضعیت بدن است. برای درک این حس، چشمان‌تان را ببندید و با انگشت نوک بینی‌تان را لمس کنید. در این حالت نمی‌توانید ببینید که در حال انجام چه کاری هستید٬ اما قادرید حس کنید که انتهای انگشتتان کجاست و آن را به سمت بینی‌تان حرکت دهید.
برخی دیگر از محققان در این مورد بر این باورند که حواس باید توسط گیرنده‌ها تعریف شود٬ که هر یک از آنها برای حسی کاملا متفاوت مد نظر قرار می‌گیرد. در واقع ثبت گرمای یک شیء مستلزم استفاده از حسی است که با حسِ بافت آن فرق دارد. با دنبال کردن این خط سِیر از منطق، سایر حواس هم به ۱۰۰۰ زیرشاخه‌ی حسی دیگر در قالب گیرنده‌های بویایی تقسیم می‌شوند. 
منبع: medicaldaily

فقدان حواس پنجگانه در ۹۴ درصد از سالخوردگان