همه‌ی ما شب‌های بی‌خوابی زیادی را گذرانده‌ایم که برای آنکه خوابمان ببرد مدام به اطراف غلت زده‌ایم. برای ۳ تا ۵ درصد از افراد، ‌بی‌خوابی کشمکشی شبانه است که تقریبا همیشه در طول زندگی‌شان رخ می‌دهد. علل و تبعات آن گیج‌کننده بوده اما اسکن‌های اخیر MRI از مغز، حاکی از وجود ارتباط بین اختلالات خواب و ناهنجاری‌های شبکه‌ی ارتباطی مغز است. 
در این تحقیق محققان به کم شدن میزان ماده‌ی سفید در تالاموس پی برند که مسئول تنظیم خودآگاهی،‌ خواب و هشیاری است و در سازگان کناره‌ای که کارهایی مانند احساس، رفتار، انگیزه، حافظه‌ی بلندمدت و بویایی را انجام می‌دهد نقش مهمی ایفا می‌کند. آنها می‌گویند: مسیرهای ماده‌ی سفید متشکل از دسته‌های آکسون یا فیبرهای بلند سلول‌های عصبی است که یک بخش از مغز را به بخش دیگر مرتبط می‌سازد. اگر مسیر این ماده‌ی سفید دچار اختلال و آسیب شود، ارتباط میان اجزای مغز مختل خواهد شد.
نتیجه‌ی یافته‌های محققان از تحقیق بر روی ۲۳ بیماری که مشکل بی‌خوابی داشتند، بعد از جواب دادن به پرسش‌هایی درباره‌ی کیفیت خواب و میزان تشویش و استرس و نیز اسکن MRI آنها در مقایسه با ۳۰ فرد سالم در گروهی تحت کنترل، نشان داد بیمارانی که مشکل بی‌خوابی داشتند به طور شاخصی میزان انسجام ماده‌ی سفید در بسیاری از بخش‌های راست مغزشان کم بود؛ مناطقی مانند جسم پینه‌ای –‌بزرگترین ساختار ماده‌ی سفید مغز‌– و تالاموس راست. آنها دریافتند که کاهش فعالیت جسم پینه‌ای با بی‌خوابی شدید و افسردگی در این بیماران مرتبط بود.
در واقع باید گفت دخالت تالاموس در پاتولوژی بی‌خوابی بسیار مهم و حائز اهمیت است، چرا که تالاموس عناصر مهم ساعت بیولوژیکی بدن را در خود جای می‌دهد. غده‌ی صنوبری که هورمون خواب یعنی ملاتونین را ترشح می‌کند، مسئول کنترل ساعت بیولوژیکی بدن است. با این حال، دستورات خود را از تالاموس می‌گیرد بنابراین هر نوع ناهنجاری در آن باعث اختلال در انتشار ملاتونین شده و مغز را همواره در حالت بیدارباش نگه می‌دارد.
منبع: thehealthsite

روش‌هایی برای سریع به خواب رفتن