سال‌های سال، پزشکان چنین می‌پنداشتند که بچه‌ها بی‌هیچ دانش و اطلاعات خاصی نسبت به محیط پیرامون خود به دنیا می‌آیند. اما تحقیقات این فرض را زیر سؤال برد، و سرنخ‌هایی مبنی بر این مسئله مطرح کرد که بچه‌ها داخل رحم چه چیزهایی را درک می‌کنند، جه چیزهایی را بعد از تولد به خاطر می‌آورند، و این اطلاعات چگونه آنها را برای جهان بیرون از رحم آماده می‌کند. امروزه پزشکان دریافته‌اند که از سه ماهه‌ی سوم بارداری، و چه بسا قبل از آن احساسات بچه‌ها درگیر یادگیری دنیای پیرامون می‌شود.
آن صدا چیست؟
رحم، ساکت‌ترین جای نگهداری بچه نیست. در رحم، کودک نه تنها می‌تواند صدای بدن مادر خود را بشنود -منظور صدای قار و قور شکم، تپش قلب، سکسه یا آروغ زدن است– بلکه می‌تواند صداهای بیرون را هم بشنود. اگر مادر داخل سالن نمایش با صدایی دیجیتال و پیشرفته بنشیند و یا از کنار بنایی با سر و صدای فراوان رد شود، احتمال زیاد می‌رود که جنین نسبت به تمام هیاهوهای پیرامون با ضربه زدن یا تغییر وضعیت، واکنش نشان دهد.
البته باید گفت که تمام صداها مثل هم نیستند. شاید بارزترین صدایی که بچه داخل رحم مادر می‌شود، صدای خود مادر باشد. در حدود هفت و هشت ماهگی، هر زمان که مادر شروع می‌کند به صحبت کردن، میزان تپش قبل نوزاد کمی کاهش می‌یابد و این نشان می‌دهد که صدای مادر تأثیر آرامبخشی دارد.
قسمت جالب داستان اینجاست که شواهدی مبنی بر ارجحیت یکسانی در بچه‌ها نسبت به صدای پدر یا برادر و خواهرشان یا هر صدای دیگری که داخل رحم زیاد می‌شوند وجود ندارد. شاید تفاوت آن در این است که صدای مادرانه به دو طریق با جنین ارتباط برقرار می‌کند: در قالب صدای فراگیر شکم و در دورن از طریق لرزش تارهای صوتی. در واقع نتایج تحقیقات نشان می‌دهد که اگر قرار باشد بچه‌ها صدایی را انتخاب کنند، آنها صدایی را ترجیح می‌دهند که نزدیک به صدای مادر باشد، در واقع نزدیک به آن چیزی که از درون رحم شنیده‌اند.
زبان مادری
بچه ناشنوا باشد یا نه، وقتی درون رحم است برای برخی صداهای خاص، گوش ظریفی دارد. تحقیقات نشان می‌دهد که بچه‌ها نخستین درس‌های زبان بومی خود را زمانی یاد می‌گیرند که هنوز در رحم هستند. آنها قویا صداهایی را که مربوط به زبان مادری‌شان است ضبط می‌کنند نه زبان بیگانه. البته باید گفت احتمالا بچه‌ها بر اساس ریتم و ملودی جمله‌ای که می‌شنوند آن را یاد می‌گیرند، نه کلمات تکی و مجزا.
این بدان معنا نیست که مادران باید مستقیما رو به شکم برآمده‌ی خود صحبت کنند تا نحوه‌ی یادگیری زبان را در بچه‌ها عملی کنند. جنینی که در حال رشد است تمام اطلاعات مورد نیاز خود را از طریق گوش دادن به مکالمه‌های مادرش با دیگران به دست می‌آورد. از طرفی ممکن است او چیزی را از لابه لای کتابی که مادرش می‌خواند یاد بگیرد. سوای قابلیت ابراز تفاوت بین زبان انگلیسی و فرانسوی، تحقیقات نشان می‌دهد بچه‌هایی که داخل رحم هستند می‌توانند ریتم‌های خاص و الگوهای داستان‌هایی را که می‌‌شوند شناسایی کنند.
دیدن نور
برخی پزشکان می‌گویند که اگر نور خیلی روشنی را به درون رحم بتابانید، جنین رویش را از آن برمی‌گرداند. به طور مشابه، پزشکان چنین می‌پندارد که جنین می‌تواند یک نور خفیف را شناسایی کند البته اگر یک نور شدید مستقیما به شکم مادر تابیده شود. پرتوهای فراصوتی هم نشان می‌دهد که جنین به مرور با نزدیک شدن به زمان زایمان، چشمان خود را رفته رفته باز و بسته می‌کند، در واقع به نوعی برای پلک زدن و دیدن در محیط بیرون خود را آماده می‌کند.
منبع: parenting

علت لگد زدن جنین چیست ؟