نسرین یوسفی در گفت‌وگو با خبرنگار سرویس سلامت، اظهار کرد: گاهی اوقات علایم پانیک به قدری حاد و نگران‌کننده می‌شود که فرد را راهی اورژانس می‌کند. در واقع هر کسی پانیک را تجربه کرده است. مثلا وقتی خودروی‌مان روی یخ سر می‌خورد و از کنترل خارج می‌شود یا زمانی که خودمان را برای یک سخنرانی بزرگ آماده می‌کنیم، احساس نگرانی و استرس بر ما مستولی می‌شود، طوری که می‌لرزیم، نفس‌مان بند می‌آید و عرق می‌کنیم.
این روان‌شناس با تاکید بر این‌که نقص عملکرد سلول‌های عصبی در ساقه مغز باعث این حمله می‌شود، ادامه داد: هنگامی‌که دچار حمله پانیک می‌شویم، ترسی شدید و ناگهانی آغاز می‌شود؛ به‌طوری که معمولا در عرض 10 دقیقه به اوج خود می‌رسد و در عرض یک ساعت برطرف می‌شود. از این‌رو، وقتی ضربان قلب افزایش می‌یابد، تندتر نفس می‌کشیم و همین تغییرات باعث احساس سوزن سوزن شدن، بی‌حسی، سرگیجه، تهوع، تعریق و تپش قلب می‌شود.
وی افزود: در مواجهه با حمله پانیک، ممکن است به لحاظ روانی احساس گسستگی کنیم. همچنین ترس از مرگ، از دست دادن کنترل و از کوره در رفتن نیز از جمله عوارض احتمالی حملات پانیک است. حتی گاهی ممکن است طوری به نظر برسد که فرد دچار حمله قلبی شده و نیاز به اورژانس داشته باشد. این در حالی است که برخی افراد اولین حمله خود را پس از یک اتفاق آسیب‌زای روحی، یا رخدادهایی مانند اخراج از کار یا برهم خوردن نامزدی و … تجربه کنند.
یوسفی تصریح کرد: ممکن است برخی جوانان به خاطر استرس‌های محیطی، حین خواب دچار چنین مشکلاتی شوند. در این قشر و به دنبال بروز رویدادهای کوچک، احتمال بروز اختلال در سلول‌های عصبی مغز محتمل‌تر از سایر افراد است. در واقع، برخی ممکن است فقط یک یا دو حمله را تجربه کنند، اما بعضی‌ها دچار حملات پیاپی و ترس از حمله می‌شوند. در چنین شرایطی، اگر فرد تحت درمان قرار نگیرد، به مرور دچار انزواطلبی می‌شود.
این روان‌شناس با تاکید بر لزوم درمان حملات پیاپی پانیک در مقابله با هر موضوع کوچک و بی‌اهمیتی، خاطرنشان کرد: حملات پیاپی پنیک، فرد را از مواجهه با موقعیت‌هایی که قادر به فرار از آن نیست، می‌ترساند. امروزه نیز متاسفانه یک‌سوم از افراد مبتلا به انزواطلبی یا ترس از مکان‌های شلوغ، به خانه‌نشینی پناه آورده‌اند.
منبع: ایسنا