در ادامه‌ی قسمت اول ابتدا به بررسی کمک‌های اولیه برای آسیب‌های جزئی می‌پردازیم
یخ: به محض وقوع آسیب، یعنی طی ۲۴ ساعت اول بعد از آن یک کیسه حاوی یخ را به مدت ۲۰ دقیقه روی منطقه مورد نظر بگذارید، بعد ۱۰ دقیقه استراحت کنید و سپس دوباره یخ را روی همان قسمت قرار دهید. سعی کنید یخ را حتما در حوله، دستمال یا پارچه‌ای بپیجید و حواستان باشد که به هیچ وجه به طور مستقیم با عضو مورد نظر تماس پیدا نکند؛ چرا که ممکن است باعث سرمازدگی آن عضو شود.
سرد کردن عضو باعث منقبض شدن رگ‌های خونی شده و این مسئله به کاهش تورم منتهی می‌شود.
فشار دادن: این حرکت هم باعث کاهش تورم می‌شود. طوری فشار دهید که انگار دارید یک اسفنج را فشار می‌دهید. منطقه آسیب‌دیده را با باندی که حالت کشی دارد ببندید اما خیلی سفت نبندید که خون به آن نرسد. منطقه مورد نظر نباید آسیب ببیند و رنگ انگشتان هم نباید عوض شود.
بالا نگه داشتن عضو: سعی کنید عضو مورد نظر را بالاتر از قلبتان نگه دارید. مثلا برای پا می‌توانید آن را در جای بلندی قرار داده و برای دست از یک بند استفاده کنید. این حرکت باعث کم شدن جریان خون در آن ناحیه شده و به کاهش تورم می‌انجامد.
برخی از التهاب‌ها خوب و مفیدند، چرا که باعث می‌شوند خون بیشتری در عضو آسیب‌دیده جریان یابد و به تسریع التیام و ترمیم بافت کمک می‌کنند. اما اگر نسبت به تورم خود بی‌توجه باشید منجر به بروز دردهای ناخواسته و محدود شدن حرکتتان می‌شود.
کاهش درد با داروهای بدون نسخه
بسیاری از دردهای ورزشی نه چندان حاد را می‌توان با استفاده از داروهای بدون نسخه درمان کرد. اما از آنجایی که التهاب تاندون‌ها، پیچ‌خوردگی، کشیدگی عضلات و تب عضلانی همه با التهاب همراه‌اند، همراه با فعالیت‌های ضدالتهاب نیاز به مسکن دارید. این بدان معناست که باید از یکی از داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی یعنی آسپیرین، ایبوپروفن، ناپروکسن یا کتوپروفن استفاده کنید. داروهایی مانند استامینوفن تنها می‌توانند درد را کاهش دهند نه التهاب را. فقط به خاطر داشته باشید که قیمت بیشتر به هیچ وجه بیانگر کیفیت دارو نیست.
تمام این داروها دارای عوارض جانبی هستند، بنابراین اگر زیاد از آنها استفاده کنید ممکن است به تشدید وضعیتتان بیانجامد. مثلا آسپیرین می‌تواند منجر به برهم خوردن وضعیت معده شود، بنابراین بهتر است آن را با غذا یا یک چیز واسطه که خاصیت ضداسیدی دارد، مصرف کنید. از طرفی استفاده طولانی‌مدت از آن می‌تواند منجر به افزایش خونریزی یا کبودی شود. اگر در بازه زمانی کوتاهی بعد از استفاده بدنتان کهیر زد، مصرف آن را قطع کنید؛ چرا که اینطور که معلوم است نسبت به آن آلرژی دارید.
ایبوپروفن کمتر باعث دل‌پیچه و معده‌درد می‌شود و به اندازه آسپیرین در روند لخته شدن خون اختلال ایجاد نمی‌کند. اما اگر دچار مشکلات کلیوی یا دیابت هستید آن را استفاده نکنید چرا که ممکن است به اعضای بدنتان آسیب وارد کند. اگر به آسپیرین حساسیت دارید، ممکن است به ایبوپروفن هم حساسیت داشته باشید.
تجویز داروهای کاهش درد
اگر مصرف داروهای بدون نسخه فایده‌ای نداشت، دکتر می‌تواند داروهایی با دوز بالاتر یا قوی‌تر برایتان تجویز کند. اما از آنجایی که این داروها قوی‌تر هستند، به همان میزان عوارض جانبی بدتری هم دارند، ازجمله مشکلات معده و خونریزی.
برای پیچ‌خوردگی‌های شدید، التهاب تاندون‌ها و یا التهاب کیسه‌های مفصلی، پزشک باید به منطقه مورد نظر هورمون کورتیکواستوئید تزریق کند که دارای خاصیت ضدالتهابی و بی‌حس‌کنندگی قوی بوده و تسکین فوری اما موقت درد را به همراه دارد.
استروئیدها و داروهای بی‌حس‌کننده، مشکل را درمان نمی‌کنند، بلکه تنها درد را برای چند دقیقه به تأخیر می‌اندازد. برخی پزشکان هورمون‌های کورتیکواستروئید را به طور مرتب تزریق می‌کنند. اما تزریق‌‌های مکرر باعث تضعیف تاندون‌ها و رباط‌ها  شده و این به کند شدن روند التیام منتهی می‌شود.
گزینه‌های دیگر برای کاهش درد
طب سوزنی: سوای مزایای فراوانش، این روش یک روش سنتی برای درمان دردهای ورزشی است. طی آماری که در سال ۲۰۰۱ بر روی این روش صورت گرفت مشخص شد ۸۶ درصد از افرادی که با این روش تحت درمان قرار گرفتند وضعیتشان بهتر شده یا التهاب تاندون‌هایشان خوب شده است.
ژل آرنیکا: این ژل از یک گیاه طبی به دست می‌آید و استفاده از آن تأثیرات مثبت فراوانی دارد.
منبع: lifescript

روش‌های شگفت انگیز برای آب کردن چربی با چای