قانون ملی بیان کالری بخشی از «لایحه مراقبت‌های بهداشتی ارزان‌قیمت ۲۰۱۰» معروف به Obamacare است و هدف آن کمک به مصرف‌کنندگان برای مبارزه با چاقی است، چراکه آمریکاییان یک‌سوم کالری‌های دریافتی‌شان را از غذا خوردن خارج از خانه دریافت می‌کنند.
سازمان غذا و داروی آمریکا بر اساس این مقررات رستوران‌ها و سایر شرکت‌های فروشنده غذا با ۲۰ واحد فروش و بیشتر و نیز عرضه‌کنندگان غذاهای آماده در خواربارفروشی‌ها، سالن‌های سینما، نانوایی‌ها، کافی‌شاپ‌ها، فروشگاه زنجیره‌ای که پیتزا را در خانه تحویل مشتریان می‌دهند و پارک‌های تفریحی را ملزم می‌کند که کالری‌های غذاها را به شکلی واضح در فهرست‌های غذایی (منوها)، تابلوهای منو و ویترین‌هایشان نشان دهند.
در منوهای غذایی ازجمله باید گفته شود که میزان کالری پایه روزانه موردنیاز هر فرد ۲۰۰۰ کالری است، هرچند که ممکن است تفاوت‌هایی برحسب نیازهای فردی وجود داشته باشد. همچنین در صورت درخواست مشتریان باید اطلاعات بیشتر ازجمله میزان سدیم (نمک)، چربی و قند غذاها هم در اختیار آنان قرار گیرد.
تاخیرها در اجرای قانون
تاخیر اجرای این قانون از ضرب‌الاجل قبلی اول دسامبر در آخرین دستورالعمل سازمان غذا و داروی آمریکا که در ۵ مه انتشار یافت، اعلام شده است.
اجرای این قانون از هنگام تصویب در سال ۲۰۱۰ چند بار به تاخیر افتاده است. در آخرین مورد قرار بود این قانون از ابتدای سال ۲۰۱۶ به اجرا درآید، اما اجرای آن به اول دسامبر ۲۰۱۶ موکول شد. این تاخیر به‌خصوص مربوط به لابی کردن انجمن‌های سوپرمارکت‌ها و خواربارفروشی‌ها و شرکت‌های زنجیره‌ای فروش پیتزا بود که مدعی بودند اجرای این قانون نسبت به رستوران‌ها که غذاهای محدودی را عرضه می‌کنند، سخت‌تر است. آن‌ها می‌گفتند که فرآیند آموزش کارکنان، تهیه منوهای جدید با درج کالری و ایجاد تابلوهای منوی جدید و تهیه نرم‌افزارها و تکنولوژی لازم برای نشان دادن میزان کالری نیاز به وقت بیشتری دارند.
اجرای این مقررات با پیچیدگی‌هایی هم همراه است، ازجمله اینکه غذاهای آماده که برای مصرف چند نفر تهیه شده‌اند، نیاز به برچسب
کالری ندارند. اما در این صورت بسته‌های میوه و سالاد آماده کوچک را باید برچسب کالری زد و ظرف‌های بزرگ‌تر بدون برچسب می‌مانند.
مقررات ویژه شهر نیویورک
تاریخ شروع این قانون در حالی دوباره به تاخیر انداخته می‌شود که منتقدان اولیه آن مانند شرکت مک‌دونالد چنین اطلاعاتی را سال‌ها است برای رعایت قوانین وضع‌شده در کالیفرنیا، شهر نیویورک و سایر قلمروها به نمایش می‌گذاشته‌اند. شهر نیویورک در سال‌های گذشته رستوران‌دارها را ملزم کرد که میزان کالری غذاهایشان را در کنار قیمت آن‌ها درج کنند. نیویورک همچنین رستوران‌های زنجیره‌ای فست فود را به نوشتن هشدارهایی درباره محتوای نمک غذاهایشان در منوها مجبور کرده است. بر اساس این الزام قانونی در منوها در کنار غذاهایی که محتوای سدیم (نمکشان) بیش از ۲۳۰۰ میلی‌گرم (میزان روزانه توصیه‌شده) است، باید هشدارهایی درج می‌شد و بالاخره اینکه استفاده از چربی‌های ترانس که برای سلامت قلبی مضر هستند، در رستوران‌های این شهر ممنوع است.
لابی کنندگان ضد قانون کالری
مارگو ووتان، رئیس بخش سیاست تغذیه‌ای در مرکز علوم برای منافع عمومی که یکی از طرفداران همیشگی این قانون است، گفت: «امیدوارم این تاریخ پایدار بماند.»
لابی کنندگان برای شرکت پیتزای دومینو، فروشگاه‌های خواربارفروشی و سوپرمارکت‌ها به عقب انداختن ضرب‌الاجل قبلی دولت فدرال کمک کردند و مجلس نمایندگان آمریکا در ماه فوریه طرحی را با هدف تضعیف این قانون به تصویب رساند.
مقابله با همه‌گیری چاقی در آمریکا موضوعی شاخص برای کاخ سفید و بانوی اول آمریکا، میشل اوباما بوده است.
کاخ سفید با طرح مجلس نمایندگان آشکارا مخالفت و اعلام کرده بود که این طرح «هدف فراهم آوردن اطلاعات مداوم و واضح درباره کالری‌های غذاها برای مصرف‌کنندگان را مخدوش می‌کند.» اما تهدید به وتوی رسمی این طرح نکرده بود. آمریکا درگیر همه‌گیری چاقی است که خوردن غذا در خارج از خانه را یکی از علل آن می‌دانند. یک بررسی که به‌تازگی در ژورنال لنست منتشر شد نشان‌دهنده وجود 7/41 میلیون مرد چاق و 1/46 میلیون زن چاق در سال ۲۰۱۴ در این کشور بود. یکی دیگر از یافته‌های این بررسی این بود که بیش از یک‌چهارم مردان به‌شدت چاق و حدود یک‌پنجم زنان به‌شدت چاق در جهان در آمریکا زندگی می‌کنند.
تعریف دوباره غذای سالم
سازمان غذا و داروی آمریکا همچنین در حال تجدیدنظر در مقررات مربوط به تعریف غذای سالم است که بیش از دو دهه است بدون تغییر مانده است؛ برای مثال نمی‌توان بر ماهی سالمون یا ماهی آزاد بر اساس دستورالعمل‌های فعلی این سازمان برچسب غذای سالم زد، درحالی‌که آخرین نسخه دستورالعمل تغذیه‌ای دولت آمریکا آن را به‌عنوان یک منبع خوب برای دریافت پروتئین اعلام کرده است.
قواعد فعلی این سازمان فقط اجازه زدن برچسب غذای سالم را روی غذاهایی را می‌دهد که میزان چربی، چربی اشباع‌شده، کلسترول و سدیمشان از حد معینی پایین‌تر باشد. در عوض مقررات مربوط به میزان قند در این تعریف لحاظ نشده است.
سازمان غذا و داروی آمریکا می‌گوید با توجه به نظرات عموم مردم و کارشناسان غذایی تعریف این اصطلاح رسمی را روزآمد خواهد کرد.
منبع: روزنامه سپید