هر ساله میلیون ها نفر در سرتاسر جهان به دلیل سکته ی مغزی بستری می شوند. در بین عوامل ایجادکننده ی سکته ی مغزی، فیبریلاسیون دهلیزی (atrial fibrillation) بیشترین نقش را دارد.
فیبریلاسیون دهلیزی نوعی اختلال در ضربان قلب است که بین افراد 65 تا 85 ساله رایج بوده و در 70 درصد موارد عامل سکته ی مغزی محسوب می شود.
به عقیده ی متخصصان برای پیشگیری از تشکیل لخته خون، باید از داروهای ضدانعقاد خون استفاده شود
به گفته ی متخصصان، افرادی که از فیبریلاسیون دهلیزی رنج می برند، پنح برابر بیشتر از سایر افراد در معرض سکته ی مغزی قرار می گیرند.
اگر نبض تان بیشتر از 120 بار در دقیقه می زند مراقب باشید
برای گرفتن نبض، انگشت اشاره و انگشت وسط دست خود را روی شریان رادیال بگذارید که در قسمت درونی مچ و نزدیک شست در ناحیه ای که النگو یا ساعت قرار می گیرد، است و یا از شریان کاروتید در ناحیه گردن استفاده کنید.
زمانی که نبض تان را احساس کردید، به ساعت یا کورنومتر نگاه کنید و یک دقیقه وقت بگیرید. ابتدا باید مشخص شود که نبض تان منظم است یا نامنظم. بی نظمی نبض می تواند بی خطر و یا نشان دهنده ی فیبریلاسیون دهلیزی باشد.
سپس حواستان به تعداد دفعاتی که نبض می زند باشد. حواستان باشد که نبض تان نباید کمتر از 40 ضربه و بیشتر از 120 ضربه در دقیقه بزند. اگر نبض تان در هر دقیقه بیشتر از 120 تا بزند، احتمالا پای فیبریلاسیون دهلیزی در میان است و این افراد باید به پزشک مراجعه کنند.
اگر سکته ی مغزی در اثر اختلال ذکر شده بروز کند، بسیار خطرناک و مرگبار است.
چرا فیبریلاسیون دهلیزی، قلب را به خطر می اندازد؟
زمانی که قلب نامنظم کار می کند، در هر انقباض به طور کامل تخلیه نمی شود. در نتیجه خون در دهلیزهای قلب باقی می ماند و لخته خون تشکیل می شود. سپس این لخته وارد جریان خون شده و به مغز می رسد. در این صورت نیز باعث بسته شدن رگ خونی و بروز سکته ی مغزی می شود.
به عقیده ی متخصصان برای پیشگیری از تشکیل لخته خون، باید از داروهای ضدانعقاد استفاده شود، اما مهم تر اینکه با گرفتن نبض و کنترل منظم آن می توان از بروز مشکلات جدی مانند سکته ی مغزی، تا حدامکان پیشگیری کرد.
منبع: تبیان