دو نوع اصلی ویروس تبخال (HSV) وجود دارد. تبخال نوع یک رایج‌ترین نوع است و معمولا باعث آلودگی صورت و تاول تبخالی یا وزیکول‌های تب می‌شود. تبخال نوع 2 شکلی از تبخال است که از طریق جنسی منتقل می‌شود و اندام تناسلی را آلوده می‌کند. هرچند هر دو نوع تبخال ممکن است چشم را آلوده کنند، نوع 1 با بیماری تبخال چشمی ارتباط بیشتری دارد.
تبخال نوع 1 خیلی مسری است و به‌وسیله تماس پوستی با کسی که ویروس دارد، منتقل می‌شود. تقریبا همه افراد (حدود 90 درصد از جمعیت) در معرض تبخال نوع 1 قرار می‌گیرند. این اتفاق معمولا در کودکی رخ می‌دهد.
ویروس بعد از عفونت اصلی در دوره آرام یا غیرفعال قرار می‌گیرد و در سلول‌های عصبی پوست یا چشم زندگی می‌کند. گاه ویروس مجددا فعال می‌شود و باعث تاول‌های سرد یا وزیکول‌های جدیدی می‌شود. فعال شدن مجدد به چند دلیل از جمله موارد زیر رخ می‌دهد:
استرس
قرار گرفتن در معرض نور خورشید
تب
تروما به بدن (آسیب یا جراحی)
قاعدگی
برخی داروها
عفونت می‌تواند به‌وسیله لمس یک زخم فعال (تاول سرد یا وزیکول) منتقل شود و بعد به چشم برسد.
بیماری تبخال چشم چیست؟
وقتی که تبخال به چشم رسید، معمولا پلک‌ها، ملتحمه (غشای مخاطی نازکی که درون پلک‌ها و بخش سفید چشم را می‌پوشاند) و قرنیه (پنجره شفاف جلوی چشم) را آلوده می‌کند.
علامت‌ها و نشانه‌های عفونت عبارتند از: قرمزی چشم، درد یا ناراحتی چشم، اشک ریزش، حساسیت به نور، تحریک شدگی، تاری دید.
این بیماری معمولا با عفونت در سطح قرنیه شروع می‌شود. چشم شما قرمز، دردناک و به نور حساس می‌شود. عفونت پس از گذشت مدتی به صورت عمیق‌تر وارد قرنیه شده و باعث التهاب در داخل چشم و احتمالا ایجاد زخم دائمی در قرنیه می‌شود. گاه احتمال دارد که زخم‌های مزمن که گاهی اوقات درمان آنها مشکل است، در قرنیه ایجاد شوند
درمان بیماری تبخال چشم
نوع درمان به جدی بودن عفونت بستگی دارد. معمولا عفونت ملایم با داروهای موضعی و گاهی اوقات ضدویروس‌های خوراکی درمان می‌شود. ممکن است چشم‌پزشک از خراش آرام ناحیه آسیب دیده قرنیه برای حذف سلول‌ها استفاده کند. در موارد ایجاد جوشگاه زخم جدی و از دست رفتن بینایی، احتمال دارد پیوند قرنیه لازم باشد.
قبل از شروع هر نوع درمانی، باید با چشم پزشک مشورت کنید، چون برخی درمان‌ها و قطره‌های چشمی در واقع باعث می‌شوند که عفونت بدتر شود.
چگونه می‌توان از عفونت‌های عود کننده تبخال پیشگیری کرد؟
وقتی ویروس وارد بدن شد، هیچ درمان قطعی برای تبخال وجود ندارد و شما نمی‌توانید از دست این ویروس خلاص شوید. بعد از یک بیرون‌ریزی اولیه تبخال چشمی حدود 50 درصد احتمال عود عفونت وجود دارد. دومین بیرون‌ریزی ممکن است هفته‌ها یا سال‌ها بعد از حمله اولیه رخ دهد. به هر حال اقدامات پیشگیرانه زیر به کنترل بیرون‌ریزی‌های عود کننده کمک می‌کند:
اگر یک وزیکول یا تاول فعال سرد دارید از تماس با چشم‌ها خودداری کنید.
از قطره‌های چشمی بدون نسخه استفاده نکنید چون استروئیدها می‌توانند باعث تکثیر ویروس شوند.
در صورتی که چند عود را تجربه می‌کنید از لنزهای تماسی استفاده نکنید.
در صورتی که نشانه‌های تبخال چشمی شروع به عود کرد نزد چشم پزشک بروید.
منبع: روزنامه سپید