تا حوالیِ سال ۱۹۱۶، درست کردن صابون در خانه امری عادی محسوب می‌شد. خانواده‌ها با استفاده از هیزم و خاکستر گیاهان و اضافه‌های چربیِ حیوانات برای تمیز کردن خود و لباس‌هایشان صابون درست می‌کردند. این کار در سال‌های اخیر دوباره رونق گرفته است. برای هر کسی که تمایل دارد که تا حد ممکن در خودکفایی زندگی کند، درست کردن صابون اقدامی مفید و مؤثر تلقی می‌شود. 
درست کردن صابونِ خانگی مقوله‌ای مقرون به صرفه است. شما می‌توانید با هزینه کمتر، مقدار بیشتری صابون درست کنید و حتی از  بقایای آن، باز هم صابون بسازید. این کار برای بدنتان هم مفید است. از آنجایی که بسیاری از مواد شیمیایی که در صابون‌های صنعتی وجود دارد، در صابون‌های خانگی و دست‌ساز نیست، می‌توان گفت که همین مسئله باعث می‌شود تا این صابون، گزینه‌ای مناسب برای افرادی باشد که پوستی حساس دارند. از دیگر مزایای این صابون، امتیاز مثبت آن نسبت به محیط است. این صابون فاقد مواد ترکیبی است که در صابون‌های متداول به کار می‌رود؛ در واقع ترکیباتی که  در آب‌های شهری جمع شده و منابع طبیعی را به خطر می‌اندازد. در اینجا به نحوه ساخت صابون خانگی اشاره می‌کنیم.
پیش از شروع کار، مطمئن شوید که همه‌چیز در دسترستان است
هیچ چیز بدتر از این نیست که کار جدیدی را شروع کنید و در نیمه راه متوجه شوید که یکی از مواد لازم را اضافه نکرده یا فراموش کرده‌اید، خصوصا زمانی که می‌خواهید صابون بسازید. سوای ترکیبات لازم برای این کار، (یعنی آب قلیایی، آب یا هر نوع مایع مناسب دیگر و چربی) به وسایل دیگری هم نیاز دارید که عبارتند از:
-دست‌کش‌ خانگی لاستیکی و عینک محافظ مانند عینک جوشکاری و مانند آن
-دو ظرف بزرگ و ترجیحا از جنسی که نسبت به آب قلیایی واکنش نشان ندهد؛ مثلا از جنس پلاستیک محکم، فولادِ ضدزنگ، شیشه، ظروف لعابی و غیره. بهتر است از ظروف پلاستیکی نازک، آلومینیومی و یا چوبی استفاده نکنید؛ در واقع ظرفی که لبه مناسبی برای ریختن ترکیبات داشته باشد مناسب خواهد بود.
-قاشق‌های پیمانه‌زنی و مخلوط‌کن یک‌اندازه و یک‌جور؛ شما حداقل به یک قاشق پلاستیکی مقاوم به گرما یا قاشق فلزی ضدزنگ برای مخلوط کردن ترکیبِ آب قلیایی و آب و نیز یک قاشق چوبی دیگر،‌ سیم ماهوت‌پاک‌کن و یا کف‌گیر سیلیکونی برای ترکیب مواد نیاز دارید. در صورت نیاز برای صرفه‌جویی در وقت و انرژی می‌توانید از یک هم‌زن برقی هم استفاده کنید. اگر تصمیم داشتید روغن‌های ضروری هم به صابون اضافه کنید، قاشق‌های اندازه‌گیری گزینه خوبی خواهند بود.
-مقیاس و پیمانه مشخص برای سنجش میزان ترکیبات
-دو حرارت‌سنج مخصوص به منظور تعیین دمای مایعات مورد نظر
-یک قالب برای شکل‌دادن به صابون. بهترین قالب‌های صابون، قالب‌های شیشه‌ای، پلاستیکی یا فولادِ ضدزنگ است. قالب‌های چوبی و یا مقوایی تنها در صورتی جواب خواهد داد که اول داخل آن را با کاغذ گریس‌‌مالی یا موم‌مالی‌شده بپوشانید.
-دستمال توالت یا انواع پارچه برای تمیز کردن اضافات. خصوصا وقتی با آب قلیایی کار می‌کنید، به چیزی نیاز خواهید داشت تا بلافاصله با آن اضافات صابون را تمیز کنید.
این لیست بر اساس نوع صابونی که درست می‌کنید و این‌که آیا می‌خواهید ترکیباتی مانند روغن‌های ضروری، انواع عطر‌ها و یا چیزهای دیگری را به آن بیافزایید می‌تواند فرق کند.
محاسبه دقیق مقدار ترکیبات لازم
اگر مقدار و پیمانه ترکیبات لازم برای درست کردن صابون به اندازه نباشد باعث می‌شود صابونی که درست می‌کنید بدبو و زشت باشد و یا خراب شود.
به منظور جلوگیری از وقوع اتفاقات بد حین ساختن صابون و مقیاس مشخص بهتر است از این موراد اطمینان حاصل کنید: از مقدار دقیق (در صورت امکان با مقیاس ۱ تا ۱۰ از هر اونس)، استفاده از دستگاهِ محاسبه‌گر آب قلیایی (بسیاری از آنها را می‌توان به طور آنلاین خریداری کرد) و دو حرارت‌سنج دقیق (به منظور مطمئن شدن از دمای آب قلیایی یا آب و نیز چربی‌ها و نیز اطمینان از مقدار برابر آنها پیش از ترکیب کردن).
فراموش نکنید که روغن‌های مختلف به میزان مختلفی از آب قلیایی برای تبدیل شدن به صابون نیاز دارند، بنابراین سعی کنید از شاخص‌های صابونی‌شدن آنها آگاه باشید، یعنی این‌که پیش از ترکیب مواد با هم، بدانید که چه میزان آب قلیایی برای تبدیل آن روغن به صابون لازم خواهد بود.
منبع: medicaldaily    

جایگزین‌های گیاهی برای لوازم آرایشی و بهداشتی