تونل کارپال ساختاری است که توسط استخوان ها در مچ دست و بافت های پیوندی پوشاننده شکل می گیرد؛ از میان این تونل، اعصاب و تاندون ها که حرکات انگشتان و شست را کنترل می کنند، عبور می نماید. اعصاب و تاندون ها توسط غشایی به نام سینوویوم احاطه شده و محافظت می گردند. در افراد مبتلا به روماتیسم مفصلی، سندرم تونل کارپال زمانی ایجاد می شود که التهاب سبب تورم بافت پیوندی شده و عصب عبوری از میان تونل را متراکم و فشرده می سازد.
علائم سندروم تونل کارپال:
علائم شایع برای سندرم تونل کارپال عبارتند از:
– درد مچ دست
– سوزن سوزن شدن، بی حسی یا درد دست به ویژه در انگشت شست، اشاره و میانی
– احساس شوک الکتریکی در انگشت شست، اشاره و میانی
– ضعف دست
– درد ساعد
– درد یا سایر احساسات که از بازو به سمت شانه حرکت می کند
سندروم تونل کارپال: کاهش درد
10 نکته برای افراد مبتلا به روماتیسم مفصلی برای کاهش درد مچ دست و سایر ناراحتی های ناشی از سندرم تونل کارپال عبارتند از:
1- درمان روماتیسم مفصلی. سندرم تونل کارپال اغلب توسط بیماری روماتیسم مفصلی ایجاد می شود. داروهایی مانند داروهای ضد روماتیسم ، می توانند روماتیسم شما را تحت کنترل در آورده و التهابی را که باعث بروز سندرم تونل کارپال می شود، کاهش دهند.
2- استراحت. عدم استفاده از مچ یا دست آسیب دیده به مدت چند هفته، می تواند به بافت ملتهب درون تونل کارپال فرصت بهبودی دهد.
3- استفاده از آتل مچ دست. پزشک ممکن است یک آتل برای استراحت مچ دست شما توصیه نماید. آتل، مچ دست را در حالت ثابت نگه می دارد. در هنگام خواب یا در طول روز می توانید از این آتل استفاده کنید.
4- استفاده از داروهای ضد درد برای التهاب. داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی (NSAID) مانند آسپرین، ایبوپروفن و ناپروکسن سدیم، به کاهش درد و تورم در بافت های درون تونل کارپال کمک می کند.
5- تزریق کورتیزون. تزریق استروئید به صورت مستقیم به درون تونل کارپال می تواند موقتا درد را آرام کند، اما علایم مربوطه ممکن است مجددا بازگردند.
6- انجام ورزش های تونل کارپال به صورت منظم. پزشکان مجموعه ای از حرکات مربوط به تونل کارپال را ابداع کرده اند که برای کمک به کشش مچ دست و حفظ خمیدگی آن طراحی شده است. اجرای این حرکات در فواصل زمانی منظم می تواند کمک کننده باشد.
7- یوگا. مطالعات نشان داده است، در افرادی که از تمرین های یوگا استفاده می کنند، پدیده های درد مچ دست و سندرم تونل کارپال بهبود یافته است. تمرین های یوگا برای کشش و تقویت مفاصل در بالاتنه طراحی شده اند.
8- استراحت های مرتب هنگام کار. تغییر وضعیت یا استراحت می تواند به علائم سندرم تونل کارپال کمک کند؛ به ویژه اگر هنگام کار فشار بر روی مچ دست زیاد باشد. اگر برای امرار معاش کار تایپ انجام می دهید، در میان کار استراحت کرده و به طور مرتب مچ دست را کش دهید. در صورت کار بر روی ابزارآلات سنگین لرزنده، وظایف محوله را با رعایت مقررات، با همکار خود عوض کنید.
9- در نظر گرفتن روشهای درمانی جایگزین. سایر روش های درمانی که برای سندرم تونل کارپال مورد مطالعه قرار گرفته اند، عبارتند از:
مکمل های ویتامین B6، طب سوزنی، کایروپراکتیک (فن ماساژ و جابجایی ستون فقرات)، آهن رباها و درمان های بوتاکس. این روش های درمانی در شرایطی مورد استفاده قرار می گیرند که شواهد علمی برای اثربخشی آنها اندک است. قبل از استفاده از این درمان ها، با روماتولوژیست خود مشورت کنید.
10- بررسی در مورد عمل حراجی. روشهای جراحی به صورت سرپایی، می توانند درد ناشی از سندرم تونل کارپال را با باز کردن تونل آرام کنند.
منبع: مجله پزشکی مادر
لینک مرتبط: سندرم تونل کارپال در کمین پشت میزنشین ها!
درگیری عصب و سندرم تونل کارپ چیست؟
4 راهکار برای درمان بیماری سندرم تونل کارپال دست