والدین اغلب از وجود مواد شیمیایی رایج در محیط زندگی کودکان مانند آزبست، مونوکسید کربن، سرب و آفت‌کش‌های مضر آگاه‌اند. اما متاسفانه آشنایی چندانی با سایر مواد شیمیایی خطرناک در محیط پیرامون خود ندارند. یبسفنول اِی (BPA) و فتالات که در محصولات پلاستیکی وجود دارند، به کودکان آسیب می‌رسانند.
ترکیبات آلی فرار (VOC) موجود در رنگ‌ها
VOC یا ترکیبات آلی فرار به گازهایی گفته می‌شود که از برخی مواد شیمیایی ساطع می‌شوند. سطح این گازهای فرار در محیط داخل خانه‌ها بیشتر از خارج منزل است. این ترکیبات به مشکلاتی مانند سردرد، تهوع، اختلال بینایی، مشکلات گوش و حلق و بینی نسبت داده می‌شوند.
محصولاتی که ممکن است حاوی ترکیبات آلی فرار باشند عبارتند از:
•رنگ
•رنگ پاک‌کن
•نگهدارنده چوب
•پاک‌کننده‌ها و ضد‌عفونی‌کننده‌ها
•فرمالدئید
برای جلوگیری از قرار گرفتن کودکان در معرض ترکیبات VOC، باید از رنگ‌های بدون VOC استفاده کنید. در صورتی که چاره‌ای نداشتید، بهتر است یک تهویه مناسب در محیط بگذارید و ترجیحا زمانی به رنگ کردن اقدام کنید که بچه‌ها در خانه نباشند. همچنین توصیه می‌شود که باقی‌مانده رنگ را در خانه نگهداری نکنید.
فتالات موجود در پلاستیک
به گزارش آکادمی پزشکان اطفال آمریکا، فتالات نرم‌کننده‌ای است که به محصولات پی‌وی‌سی (پلی وینیل کلراید) اضافه می‌شود تا انعطاف‌پذیری و دوام محصول افزایش یابد. این مواد در بسیاری از محصولات از جمله بسته بندی مواد غذایی، محصولات پزشکی و اسباب بازی‌ها پیدا می‌شود. مسئله این است که فتالات موجود در پلاستیک تا مدت‌ها در محیط باقی می‌ماند و غذا، خاک و هوای محیط را آلوده می‌کند.
کودکان بر اثر جویدن اسباب بازی‌های دارای فتالات یا خوردن غذاهای بسته‌بندی شده حاوی این ترکیبات در معرض خطر قرار می‌گیرند. اگر مادر خود در معرض این ترکیبات باشد، حتی شیر مادر هم می‌تواند به فتالات آلوده شود. جغجغه، پستانک و نوک شیشه شیر رایج‌ترین راه انتقال فتالات  به کودکان هستند.
آیا قرار گرفتن در معرض فتالات نگران‌کننده است؟ 
مسئله خطرناک بودن فتالات یک موضوع بحث‌برانگیز است که هنوز حل و فصل نشده است. در ایالات متحده و کانادا، فتالات از تمام شیشه‌های شیر و اسباب بازی‌ها حذف شده است.
بررسی ادرار نوزادان نشان می‌دهد که استفاده از لوسیون، پودر و شامپو بچه نیز باعث ورود این ترکیبات به بدن نوزادان می‌شود. لوازم آرایشی و عطرها نیز ممکن است حاوی فتالات باشند. با این حال، درصد کمی از کودکان در معرض خطر هستند، چون مقدار فتالات موجود در محصولات کاربردی در سطح بسیار پایینی قرار دارد.
بیسفنول اِی موجود در شیشه شیر
بیسفنول اِی یا BPA یک ماده شیمیایی است که در محصولات پلاستیکی وجود دارد؛ این ماده رفتاری مشابه استروژن و سایر هورمون‌‌های بدن دارد. برخلاف فتالات که در محصولات پلاستیکی نرم مشاهده می‌شود، BPA در محصولات پلاستیکی سفت و سخت مانند شیشه شیر و بطری آب نوزادان وجود دارد.
به گزارش نهاد ملی سم شناسی، موسسه ملی بهداشت و سازمان غذا و دارو، نگرانی‌های زیادی در مورد اثرات بالقوه BPA بر روی مغز، رفتار و غده پروستات جنین، نوزادان و کودکان وجود دارد. با اینکه شواهدی مبنی بر انتقال BPA از شیشه شیر و بطری آب به کودکان وجود ندارد، شما می‌توانید از روش‌های زیر به مقابله با این ترکیبات بپردازید:
•از بطری‌های شیشه‌ای استفاده کنید.
•از قرار دادن ظروف پلاستیکی در مایکروویو خودداری کنید، چون ممکن است باعث نشت BPA شود.
•از شستن ظروف پلاستیکی در ماشین ظرف‌شویی یا با مواد شوینده ناملایم بپرهیزید؛ چون ممکن است باعث نشت BPA شود. برای جلوگیری از خطرات احتمالی، ظروف پلاستیکی را با دست و با استفاده از شوینده‌های ملایم بشویید.
•از بطری‌های پلاستیکی بدون BPA استفاده کنید و از خریدن ظروف پلاستیکی که دارای شماره شناسایی ۷ هستند خودداری کنید؛ این شماره که بر روی نماد قابل بازیافت بودن محصول دیده می‌شود، بیانگر آن است که احتمال نشت BPA وجود دارد. به جای این محصولات، بهتر است از ظروف دارای پلی اتیلن ترفتالات پلاستیک با شماره شناسایی ۱ استفاده کنید که مشکلی به لحاظ نشت BPA ندارند.
بسیاری از شرکت‌ها در حال حاضر به ساخت و تولید بطری‌ها و فنجان‌های بدون BPA مشغول هستند؛ قبل از خرید محصول مورد نظرتان بهتر است برچسب روی بسته‌بندی آنها را بخوانید تا از عدم وجود BPA در میان ترکیبات به کار رفته در تهیه محصول مطمئن شوید.
منبع: parenting

چه کار کنیم که کودک از دکتر رفتن نترسد