لارنژیت چیست؟
امیر آب‌آب‌زاده, متخصص گوش، حلق و بینی و عضو انجمن علمی راینولوژی ایران اظهار کرد: لارنژیت نوعی التهاب در حنجره است که به دو صورت حاد و مزمن بروز پیدا می‌کند و التهاب نوع حاد عموما موقت است که پس از برطرف شدن عوامل زمینه‌ای فرد مبتلا به لارنژیت حاد، بهبود پیدا می‌کند.
دلایل بروز لارنژیت حاد (خشونت صدا)
عفونت‌های ویروسی مانند سرماخوردگی ، عفونت‌های میکروبی مانند دیفتری است؛ همچنین استفاده بیش از حد از تارهای صوتی موجب این نوع التهاب حنجره می‌شود و بیشتر در افرادی که:
معلم، سخنران و مداح هستند، بروز پیدا می‌کند و معمولا با خشن شدن یا از دست رفتن صدا همراه است.
افرادی که الکل و دخانیات مصرف می‌کنند بیشتر مستعد ابتلا به لارنژیت مزمن هستند
چنانچه التهاب حنجره بیش از سه هفته ادامه یابد، فرد به لارنژیت مزمن مبتلا شده است که این نوع التهاب حنجره عموما بر اثر:
تماس فرد با عامل آلوده کننده ، محرکی چون گاز شیمیایی یا دود سیگار رخ می‌دهد. همچنین ممکن است در مواردی:
ریفلاکس معده، سینوزیت مزمن و مصرف الکل موجب مبتلا شدن فرد به لارنژیت مزمن شود. مبتلا شدن به لارنژیت محدوده سنی خاصی ندارد.
در مواردی چون:
ضربه‌دیدگی تارهای صوتی بر اثر تصادف، فلج شدن تارهای صوتی بر اثر سکته، نیز لارنژیت ایجاد خواهد شد.
علائم لارنژیت:
گرفتگی صدا، احساس داشتن چیزی در حلق، صاف کردن گلو، درد گلو، خشکی گلو، سرفه‌های خشک است و فاکتورهای خطری که افراد مبتلا به لارنژیت بلافاصله پس از آن باید به پزشک مراجعه کنند:
سرفه‌های خونی، تب، درد شدید در ناحیه حنجره، مختل شدن بلع است.
لارنگوسکوپی
حنجره افراد مبتلا به لارنژیت در مواردی با لارنگوسکوپی بررسی می‌شود که چنانچه ضایعه‌ای در حنجره باشد جهت تشخیص، نمونه‌برداری می‌شود و اگر ضایعه‌ای وجود نداشت، با مشاهده و بررسی حنجره، عامل زمینه‌ای بروز این بیماری تعیین خواهد شد.
روش درمان لارنژیت
نخستین رکن و روش اصلی درمان لارنژیت، استراحت صوتی و سکوت فرد مبتلا به لارنژیت است؛ همچنین هنگام مراجعه فرد بیمار به پزشک، برای او داروهای ضد التهاب، نرم‌کننده حلق و آنتی‌بیوتیک تجویز می‌شود.
منبع: سیمرغ
لینک مرتبط: درمان بیماری التهاب حنجره با معاینه به وسیله لارنگوسکوپی