به گزارش سلامت نیوز به نقل از آوای سلامت ،با این حال انجام برخی تغییرات در شیوه زندگی و رژیم غذایی می تواند عملکرد این عضو بدن را موثرتر کند. در اینجا 7 اقدام طبیعی و غیر دارویی برای افزایش عملکرد تیروئید معرفی شده است:
اضافه کردن ید به رژیم غذایی: به گزارش انجمن تیروئید آمریکا، کمبود ید یکی از علل عمده تولید کمتر هورمون تیروئید است. بنابراین باید اطمینان حاصل کنید که رژیم غذایی تان حاوی ید به میزان کافی است. غذاهای غنی از ید عبارتند از تخم مرغ، ماهی های آب های شور، پنیر و نمک های غنی شده با ید. با این حال توصیه داشته باشید که نمک را می توانید حداقل یک قاشق چای خوری در روز دریافت کنید و برای دریافت ید بیشتر باید به منابع دیگر آن متوسل شوید.
دریافت سلنیوم: مصرف منظم سلنیوم می تواند منجر به درمان مشکلات تیروئید شود. سلنیوم در آجیل های مخلوط، دانه آفتاب گردان، تخم مرغ، ماست و قارچ موجود است. سلنیوم عنصر مهمى است که میزان آن در بدن هر فرد تنها در حدود ده تا 15 میلى گرم است. اما همین مقدار بسیار ناچیز نقش موثرى در کنترل مهمترین فعالیت هاى بدن برعهده دارد. کمبود سلنیوم قدرت دفاعى بدن را کاهش مى دهد و موجب ضعف کار عضلات قلبى مى شود که خطر ابتلا به سکته را افزایش مى دهد. ریزش شدید و یکباره موها نیز از پیامدهاى کمبود این عنصر است. کمبود سلنیوم مشکلى است که در ارتباط با اختلالات تیروئید اغلب نادیده گرفته مى شود، در حالی که نقش این عنصر در کنترل فعالیت هاى تیروئیدی به اندازه عنصر ید مهم است.
مصرف کافی روی: کمبود روی می تواند منجر به هر دو اختلال کم کاری و پرکاری تیروئید منجر شود. روی یک ماده معدنی ضروری است که به طور طبیعی در موادی از جمله گوشت گاو بدون چربی، گوشت مرغ، اسفناج، دانه های خاص، آجیل و مغز ها، غلات کامل، شیر و لبنیات و شکلات تلخ سرشار از روی هستند.
اضافه کردن منیزیم به رژیم غذایی: منیزیم عنصر ضروری دیگری است که به بدن برای انجام وظایف کلیدی کمک می کند. به گفته کارشناسان اکثر آمریکایی ها دچار کمبود منیزیم هستند چون مصرف بیش از حد کافئین و مواد قندی منجر به کاهش منیزیم در بدن می شود. عنصر منیزیم برای تبدیل ید به هورمون های تیروئید از قبیلT3وT4مهم است. این یعنی عدم دریافت کافی منیزیم می تواند منجر به کم کاری تیروئید، افزایش وزن، خستگی عمومی، پوست خشک، و حتی افسردگی منجر شود. در حالی مکمل های منیزیم موجودند، می توان از طریق مصرف اسفناج، ذرت شیرین، آووکادو، میگو، کشمش، موز، و کلم بروکلی آن را به دست آورد.
کاهش استرس: ورزش و انجام پیاده روی سریع بخصوص بعد از وعده های غذایی منجر به کاهش استرس می شود. به گفته محققان استرس اصلی ترین عامل به هم خوردن تعادل تیروئید است و باعث افزایش هورمون کورتیزول می شود. این روند مانع وارد شدن هورمون های تیروئید به سلول های بدن می گردد.
پرهیز از مصرف سویا: بیش از 3 هزار نوع فلاوونوئید در ترکیب مواد غذایی کشف شده است که از جمله مهمترین آنها می توان فلاوونوئیدهای موجود در دانه های سویا را نام برد. این فلاوونوئیدها عبارتند از: جنیستئین و دائیدزئین. فلاونوئیدهای سویا فعالیت تیروئید پراکسیداز را کاهش می‌دهند. نکته قابل توجه این است که حتی پختن هم از فعالیت گواتروژنیک سویا نمی کاهد. مطالعات متعدد اثرات ضد تیروئید سویا را به اثبات رسانده است.
استفاده از روغن نارگیل: اگرچه گزارش های متناقضی درباره اثر روغن نارگیل روی بهبود عملکرد تیروئید وجود دارد، اما این روغن سرشار از مواد مغذی و منبع غنی اسید لوریک بوده و از طریق افزایش کارکرد غده تیروئید باعث بالا رفتن متابولیسم می شود.
منبع: سلامت نیوز
روش هایی برای تنظیم طبیعی عملکرد تیروئید