• درمان‌های هورمونی باعث توقف ترشح استروژن می‌شوند و جلوی تولید سلولیت جدید را می‌گیرند اما نمی‌توانند سلولیت‌های قدیمی را از بین ببرند.
• گرچه ورزش حجم توده چربی و میزان سلول‌های چربی را کم می‌کند اما تاثیری در رفع فرورفتگی‌های قابل‌مشاهده روی پوست ندارد. در واقع، ورزش می‌تواند مکملی برای سایر درمان‌ها باشد.
• بادکش روشی است که ادعا می‌کند با افزایش جریان خون و جریان لنفاتیک زیر پوست به درمان سلولیت کمک می‌کند اما این روش علمی نیست و ضمنا اگر مرتب استفاده نشود، بی‌تاثیر است.
• مزوتراپی شامل تزریق مستقیم دارو به مناطق درگیر سلولیت است و ادعا می‌شود با از بین بردن چربی در این نواحی به دفع آن از طریق بدن کمک می‌کند اما اثر این روش از نظر علمی ثابت نشده و در عین گران بودن می‌تواند گاهی خطرناک و همراه با عوارض شدید باشد.
• کربوکسی‌تراپی به معنی تزریق دی‌اکسیدکربن به محل‌های دچار سلولیت است. این روش تنها در شرایطی موثر است که بیمار فعالیت بدنی خود را افزایش و شیوه زندگی و نوع رژیم غذایی‌اش را تغییر دهد.
• گرچه ماساژدرمانی و استفاده از برس‌های چوبی از نظر تئوری موثرند و با افزایش خونرسانی زیرپوستی به رفع سلولیت کمک می‌کنند اما به تجربه ثابت شده کاربردی و موثر نیستند. در واقع، مثل خالی کردن استخر پر از آب با لیوان است. این روش سال‌ها نیاز به تکرار دارد و نتیجه گرفتن از آن قطعی نیست.
• کرم‌های موضعی سبب قوام بیشتر پوست می‌شوند و این حس را ایجاد می‌کنند که فرورفتگی و برجستگی چربی در ناحیه درگیر کمتر شده اما آنها تاثیری روی چربی‌ها ندارند. گرچه در تبلیغات نشان می‌دهند که استفاده از ژل سبب افزایش خونرسانی و شسته شدن چربی می‌شود اما این مساله روندی طولانی دارد که از حوصله بیماران خارج است.
منبع: هفته نامه سلامت