این بررسی این هفته در ژورنال Pediatric منتشر شده است، بیان‌کننده اقدامات ساده و ارزان‌قیمتی است که می‌تواند اثر بزرگی بر نوزادان داشته باشد.
در بزرگترین بررسی که تا به حال در مورد در نوزادان انجام شده است، پژوهشگران برزیلی به طور اتفاقی 640 نوزاد را در چهار دسته از لحاظ اقداما برای کاهش درد قرار دادند: بدون اقدام خاص، ریختن قند دکستروز روی زبان، تماس پوست با پوست با مادر (در آغوش گرفتن)، یا هر دوی قند و در آغوش گرفتن.
معیارهای استاندارد اندازه‌گیری درد، از جمله حالت چهره، مدت گریه، و ضربان قلب، برای اندازه‌گیری درد نوزاد حین و پس از واکسیناسیون معمول مورد استفاده قرار گرفتند.
اینکه نوزادان قند یا آب خالی دریافت می‌کردند برای افراد آزمایشگر معلوم نبود، اما ناممکن بود که در آغوش‌گرفتن نوزاد را پنهان کرد، بنابراین این بررسی تنها به طور نسبی “کورشده” (blinded) بود.
ترکیب تماس پوست با پوست و ریختن آب قند روی زبان نوزاد دو دقیقه پیش از فرو کردن سوزن، به کاهش “قابل‌توجه” میزان‌های درد در مقایسه با هر یک از این روش‌ها به تنهایی، یا عدم انجام اقدام خاصی بود.
نوزادان سالم معمولی پیش از ترک بیمارستان تحت شماری از اقدامات پزشکی معمول اما دردناک قرار می‌گیرند، از جمله واکسیناسیون، خون‌گیری و تزریقات داخل‌‌عضلانی.
به گفته دکتر دایان هولیچ – دیویس، استاد پرستاری دانشگاه دوک، پرت کردن حواس و سایر شیوه‌ها برای کاهش استرس و درد در بزرگسالان و کودکان، در نوزادن موثر نیست.
در نتیجه پزشکان به دنبال راهبردهای دیگر بوده‌اند.
بررسی‌های کوچکتر قبلی نشان داده‌اند که با 10 تا 30 دقیقه تماس پوست به پوست نوزاد و مادر و یک یک دوز آب قند میتوان درد نوزاد را کاهش داد.
هالیچ-دیویس می‌‌گوید شیوه آب قند و در آغوش گرفتن برای کنترل درد، روشی “بسیار منطقی و محتاطانه” برای کنترل درد نوزادان است.
به گفته او بررسی اخیر نشان داد که در آغوش گرفتن نوزاد در حد 2 دقیقه پیش و پس ازسوزن زدن، کافی است. او افزود: “به این ترتیب این شیوه حتی عملی‌تر می‌شود، زیرا طرح‌ریزی چندانی برای انجام آن لازم نیست. نوزاد را میتوان در مدتی که پرستار تزریق را آماده می‌کند، چند دقیقه‌ای به مادر دارد.”
به گفته دکتر روث گینزبرگ، استاد بیماری‌های اطفال،در دانشگاه فدرال سائوپولو در برزیل، که در این تحقیق شرکت داشت،در آغوش گرفتن نوزد بوسیله مادر تنها یک یک تماس ساده پوست به پوست نیست.
بنابراین تنها مادر و نه جانشینان او، در کاهش درد به دست آمده دخیل بودند.
او گفت: “تماس با مادر و بو و ضربان قلب او، ممکن است، انتقال پیام‌های درد را به دستگاه عصبی مرکزی مهار کند یا ممکن است آزادی هورمون‌های تسکین‌دهنده درد خود نوزاد را باعث شود.”
منبع: همشهری آنلاین
لینک مرتبط: گریه نوزاد را سه سوته بند بیاورید!+ تصاویر
در اسپانیا اولین نوزاد دچار نقص مغزی ناشی از زیکا به دنیا آمد!