بار دیگر مسئله تعهد و مسئولیتپذیری پزشکان و خطای پزشکی مطرح شده و “گروهی از سینماگران و علاقمندان کمپین پیگیری پرونده پزشکی عباس کیارستمی را راهاندازی کردهاند.”
از زمانی که خبر بستری شدن عباس کیارستمی در بیمارستان منتشر شد تاکنون بیماری و نحوه درمان او معمایی بزرگ بوده است.
خانواده آقای کیارستمی میگویند که تشخیص پولیپ روده از قبل برای آقای کیارستمی داده شده بود و او خود تصمیم گرفت که در چه زمانی برای جراحی انتخابی (غیر اورژانس) اقدام کنند.
اما دکتر رضا پایدار، معاون درمان دانشگاه علوم پزشکی ایران که از طرف وزیر بهداشت ایران مسئول رسیدگی به درمان آقای کیارستمی شده بود، معتقد است که جراحی برای “پیشگیری از پیشروی سرطان” انجام شده بود.
خانواده آقای کیارستمی این مسئله را رد میکنند و میگویند که مدارک پزشکی در اختیار دارند که نشان میدهد آقای کیارستمی مبتلا به سرطان نبوده است.
صرفنظر از اینکه بررسی پزشکی آقای کیارستمی حاکی از چه باشد، بیماری کارگردان نامدار سینما یکی از عمیقترین مسائل درمان را در ایران پیش رو میگذارد. بی علاقگی پزشکان برای اینکه بیماری و نحوه درمان را برای بیمار و نزدیکانش به اندازه کافی توضیح دهند و در واقع آنها را در روند تصمیمگیری مشارکت دهند، در این مورد کاملا مشهود است.
ممکن است استدلال شود که تصمیم تخصصی را نمیتوان بعهده غیرمتخصص گذاشت، اما این استدلال در هیچ کشوری با نظام درمان قابل اعتنا پذیرفته نیست چون ناقض اساسیترین حق انسانی است.
این نقیصه شامل حال آقای کیارستمی هم شد، او هم درباره آنچه بر سرش میرفت اطلاع کافی نداشت و در تصمیمگیریهای طبی شرکت داده نشد.
پس از جراحی چهارم که به گفته خانواده آقای کیارستمی زمانی انجام شد که پزشکان فقط “ده درصد” امید به زنده ماندن او داشتند، وزارت بهداشت وارد عمل شد و از آن به بعد روند اطلاعرسانی به آقای کیارستمی و خانواده او بهتر شد.
علاوه بر این، تعطیلات نوروز هم پایان گرفت. دکتر ایرج حریرچی، قائم مقام وزیر در اولین نشست خبری خود در ۱۶ فروردین از تعطیل بودن درمانگاهها و بیمارستانهای خصوصی در ایام نوروز گلایه کرد و در همان زمان درباره وضعیت عباس کیارستمی گفت که برای او “عوارض متعددی” ایجاد شده بود.
اعتماد جامعه به پزشکان در ایران در پایینترین سطح است و به نظر می رسد که راه بازگرداندن آن اهمیت دادن به حقوق بیمار و اهمیت دادن به آموزش پزشکان برای رعایت حقوق بیمار است.
اما تا وقتی بین پزشک و بیمار رابطه مالی مستقیم وجود دارد چنین امری میسر نخواهد شد.
دکتر حسن قاضیزاده، وفادارترین وزیر بهداشت بعد از انقلاب به حرفه پزشکی، که حداقل شش بار شخصا به عیادت آقای کیارستمی رفت، برای برگرداندن این اعتماد باید کمیته حقیقتیاب تشکیل دهد و بدون پرده پوشی روشن کند که آیا این چهره جهانی قربانی قصور پزشکی شده است یا نه.
خانواده آقای کیارستمی هم “خواستار شفافسازی” در باره روند درمان آقای کیارستمی هستند.
سیر درمان عباس کیارستمی
بستری در نیمه دوم اسفند سال گذشته برای جراحی انتخابی پولیپ روده به گفته خانواده آقای کیارستمی. دکتر رضا پایدار، معاون درمان دانشگاه علوم پزشکی ایران که از طرف دکتر قاضیزاده مسئول رسیدگی به درمان آقای کیارستمی شده بود، معتقد است که جراحی برای “پیشگیری از پیشروی سرطان” انجام شده بود.
جراحی دوم پس از مطرح شدن احتمال خونریزی داخلی قبل از عید
جراحی سوم پس از عفونت و اتساع شکم که منجر به برداشتن کیسه صفرا شد
جراحی چهارم بعلت سپسیس (عفونت خون) که در جریان آن روشن شد که میزنای (مجرای انتقال ادرار از کلیه به مثانه) پاره شده. در این جراحی ترمیم پارگی میزنای، نفروستومی (باز کردن راه خروج ادرار از کلیه به بیرون بدن) و سوند دبل جی انجام میشود
در این مدت آقای کیارستمی مدتی در آی سی یو به دستگاه ونتیلاتور (تنفس) متصل بود
انتقال به خانه به دلیل وضعیت روحی نامناسب آقای کیارستمی پس از بستری طولانی و مراقبت درمانگاهی از او در منزل
کشیدن نفروستومی، تخلیه آبسه میزنای و برداشتن سوند دبل جی در بیمارستانی دیگر
سپسیس مجدد و تصمیم به ادامه معالجات در فرانسه (بر خلاف توصیه دکتر هاشمی وزیر بهداشت) و انتقال به پاریس با آمبولانس هوایی که فرانسه فراهم کرد
آمبولی (بسته شدن راه رگهای مغز به علت لخته) و ناممکن بودن جراحی بعلت استفاده از داروهای رقیق کننده خون
منبع :BBC