مقدار کوچکی از این مادهی بیولوژیکی میتواند حجم بسیار عظیمی از داده را در خود نگه دارد و علاوه بر آن طول عمر بسیار زیادی هم دارد. سه هفته پیش، گروهی از متخصصان و کارشناسان در ویرجینیا گرد هم آمدند و دربارهی امکان و شرایط استفاده از DNA به عنوان درایو ذخیرهسازی اطلاعات به گفت و گو نشستند. به مرور زمان نیاز به ذخیرهسازی اطلاعات به خصوص در حوزهی زیستپزشکی، بیشتر میشود و دی ان ای مخزن نویدبخشی برای ذخیرهی دادهها به نظر میرسد.
در جریان این نشست، حضار به این نتیجه رسیدند که هدف بلندپروازانهی ساخت نمونهی اولیه برای دستگاه ذخیرهسازی از نوع DNA طی پنج تا هفت سال آینده ممکن میشود. حالا به نظر میرسد که این افراد کمی محافظهکارانه تصمیم گرفتهاند. روز گذشته، محققان مایکروسافت و دانشگاه واشنگتن اعلام کردند که در میزان ذخیرهی داده در رشتههای مصنوعی DNA رکورد جدیدی به ثبت رساندند.
این تیم تحقیقاتی در حجم بسیار کوچکی از DNA (کوچکتر از نوک یک مداد) ۲۰۰ مگابایت داده ذخیره کردند. این حجم از داده ۱۰۰۰ برابر ظرفیت ذخیرهسازی DNA در سال گذشته است. مایکروسافت در بیانیهای مطبوعاتی گفت: «تصور کنید که کل دادههای یک پایگاه دادهی بزرگ در چند حبه قند فشرده شود یا اینکه تمام دادههای روی اینترنت برای عموم قابل دسترسی هستند، درون یک جعبهی کفش جا شوند.
این تیم در آن تارهای بیولوژیکی گلچینی از اطلاعات مختلف را ذخیره کردند که شامل نسخهی HD یک موزیک ویدیوی محبوب، دیگر شکلهای هنر دیجیتالی، اعلامیهی جهانی حقوق بشر به ۱۰۰ زبان مختلف و ۱۰۰ کتاب برتر وبسایت Project Gutenberg میشود.
منبع:دیجی مگ