در شماره 154 مجله سیب سبز پرونده ای درباره ساراعبدالمالکی ملی پوش تیم راگبی کشور نوشته شد و وضعیت سلامت او مورد بررسی قرار گرفت. سارا آن روزها بهدلیل سانحه ای که حین رانندگی برایش پیش آمده بود با شکستگیهای متعددی روبهرو و جراحتهای مختلفی را تجربه کرد. همین موضوع باعث شد تا چند عمل جراحی روی سارا انجام شود تا آسیبدیدگیهایش برطرف شود. مهمترین مشکل آسیب نخاعی سارا بود که ذهن همه را به خود مشغول کرده بود. در آن پرونده درباره آسیب نخاعی سارا با دکتر علیرضا یاراحمدی متخصص مغز و اعصاب و فلوشیپ صرع و اختلالات تشنجی از امریکا صحبت شد و اطلاعاتی را درقالب مطلبی با عنوان « کدام ضایعههای نخاعی قابل درمانند؟» چاپ شد. در خلال گفت و گو برخی نکات پزشکی از قلم جا ماند. خبرها حاکی از آن است که سارا این روزها با کمک فیزیوتراپی موفقیتهای خوبی را پشتسر گذاشته و به مرور شرایط جسمی مساعدتری را تجربه میکند
چه اتفاقی برای نخاع سارا افتاده؟
در شرایط عادی ستون مهرهها از نخاع که درون ستون مهرهها قرار دارد، محافظت میکند، بنابراین هر جابهجایی و آسیبی که به ستون مهرهها و مهرهها وارد میشود روی فضای داخلی و کانال نخاعی هم اثر میگذارد و نخاع دچار آسیب میشود. این آسیبدیدگی بسته به نوع شکستگی و جابهجایی ستون مهرههامتفاوت است. درجات این آسیب از قطع کامل نخاع تا آسیبهای نسبی نخاع را شامل میشود که برای مورد اولی یعنی قطع نخاع پیشآگهی خوبی وجود ندارد و احتمال بازگشت آن صفر است. نخاع گردنی و بالاترین بخش نخاع سینهای مخصوص عصبدهی به دستها و نخاع کمری مسئول عصبدهی به تنه و پاهاست. اگر آسیب نزدیک به نخاع کمری بیفتد معمولا فرد حس پاهایش را از دست میدهد و حس دستها و بالاتنه سالم است. اما اگر در ناحیه گردنی آسیب بهوجود آید، ممکن است فلج 4دست و پا اتفاق بیفتد. براساس شواهد موجود که از خانواده سارا نقل شده، متاسفانه ضایعه و آسیبی که حین تصادف برای سارای جوان بروز کرده پایینتر از نخاع گردنی است، بههمین دلیل هم سارا در پاهایش احساس بیحسی را تجربه میکند.
شانس بهبود آسیبدیدگی نخاع چقدر است؟
احتمال اینکه آسیبهای نسبی نخاعی نه آسیبهایی که نخاع بهطور کامل قطع شده، بازگردد، متفاوت است و بسته به شرایط دارد. در غالب آسیبهای نسبی نخاعی در امآرآی بیمار هم مشخص است که تعدادی از فیبرها ارتباط را دارند در این بیماران بسته به اینکه چه قسمتی از نخاع آسیب دیده باشد امکان بازگشت متفاوت است. معمولا اگر قسمتهای خلفی و پشت نخاع آسیبدیده باشد حس لمس، تشخیص موقعیت مفاصل انگشتان دست وپا در فضا و ارتعاش در فرد دچار اختلال میشود ، ولی ممکن است فرد بتواند پاهایش را حرکت دهد. اگر قسمت قدامی نخاع آسیب دیده باشد حس درد و حرارت و قدرت حرکت دادن اندام از بین میرود . البته گاهی در آسیبهای نسبی هم حس و هم حرکت بهطور کامل مختل میشود. معمولا کسانی که در هفته اول بتوانند توان حرکتی خود را تا حد کمی پیدا کنند یعنی پزشک تغییراتی در معایناتشان پیدا کند اینها پیشآگهی خیلی مثبتی دارند و امید به بازگشت سلامت اندامشان زیاد است. گروه دوم بیماران، افرادی هستند که تا 6ماه بازگشت حسی و حرکتیشان طول بکشد. ما برای این گروه هم ناامید نیستیم کارهای درمانی و ورزش را انجام میدهیم اما معمولا بیمارانی که بعد از 6ماه از لحاظ حسی و حرکتی بهبود نیابند احتمالا و متاسفانه برای تمام عمر فلج میمانند.
منبع : مجله ی سیب سبز