شیمی‌درمانی ممکن است خطر بروز عفونت را در شما افزایش دهد. این مسئله به این دلیل رخ می‌دهد که اکثر داروهای ضدسرطان بر مغز استخوان اثر گذاشته و در نتیجه به سختی قادر به تولید سلول‌های گلبول سفید خواهد بود؛ در واقع سلول‌هایی که با انواع عفونت‌ها مبارزه می‌کنند. داروهایی هم هستند که به سرعت و بازیابی سلول‌های گلبول‌های سفید بعد از شیمی‌درمانی کمک می‌کند و زمان کم بودن تعداد گلبول‌های سفید را کاهش خواهد داد. افزایش تعداد این سلول‌ها می‌تواند خطر عفونت‌های حاد را کاهش دهد.
علائم عفونت
اگر هر یک از علائم زیر را داشتید با پزشک تماس بگیرید:
-تب بالای ۳۸ درجه
-تعرق
-کم شدن حرکات روده
-نیاز مداوم به ادرار کردن و یا احساس سوزش هنگام آن
-سرفه شدید یا گلودرد
-ترشحات غیرعادی واژنی یا خارش آن
-قرمزی، تورم و یا نازک شدن پوست خصوصا اطراف زخم‌ها، سوراخ پیوند، جوش، ناحیه مقعدی یا سوند
-درد سینوس‌ها یا فشار در آن
-گوش‌درد، سردرد و یا گرفتگی گردن
-تاول رو لب‌ها و پوست
-زخم‌های دهانی
روش‌هایی برای پیشگیری از عفونت
اکثر عفونت‌ها ناشی از باکتری‌هایی هستند که به طور طبیعی در پوست و دهان، روده و یا ناحیه تناسلی زندگی می‌کنند. گاهی اوقات علت این عفونت ممکن است ناشناخته باشد. حتی اگر مراقبت‌های لازم را در حد خوبی انحام دهید، باز هم ممکن است دچار عفونت شوید. با این همه، بهتر است این کارها را هم انجام دهید:
-دست هایتان را طول روز بشویید. مطمئن شوید که آنها را قبل از خوردن غذا، بعد از رفتن به دستشویی و بعد دست زدن به حیوانات شسته‌اید.
-ناحیه مقعدی خود را به آرامی بعد از هر بار مدفوع کردن تمیز کنید. اگر این ناحیه دچار حساسیت خاصی شد و یا بواسیر داشتید، حتما با پزشک مشورت کنید. هم‌چنین قبل از انجام عمل تنقیه و یا استفاده از شیاف، حتما این مسئله را با پزشک در میان بگذارید.
-تا حد امکان از افرادی که بیماری‌های واگیردار دارند مانند سرماخوردگی، آنفولانزا، سرخک یا آبله‌مرغان دوری کنید.
-سعی کنید روپوست‌های اطراف ناخن‌تان را نبرید یا نکنید.
منبع: prevention
چگونه با طب سنتی عوارض شیمی درمانی را درمان کنیم؟